Cóżeś ty uczynił, Adamie? Nic ponad… - Opowiadania Erotyczne

Cóżeś ty uczynił, Adamie? Nic ponad…

... Ewa miała na ten temat swoje zdanie – jakby nie patrzeć mocno niedzisiejsze, raczej kontrowersyjne i dalece różniące się od tego, co było aktualnie promowane w ich jakże światłych i postępowych kręgach. I uważała, że skoro owe kręgi tak zażarcie promują takie a nie inne idee, to niechże same się do nich zastosują i pozwolą jej na zrobienie tego, co sama uzna za najwłaściwsze. Czyli, mówiąc bardziej wprost, w ogóle się od niej tolerancyjnie, wolnościowo i postępowo odpierdolą.

Co nie znaczyło, że nie nachodziły jej wątpliwości, oj nie. Nie dość, że ich nie brakowało, to zwykle dopadały ją w najmniej stosownej chwili. Nawet, jeśli wszyscy dokoła wspierali ją i pomagali jak tylko mogli, to z wieloma problemami musiała radzić sobie w samotności. I nie chodziło nawet o perturbacje zdrowotne, o których mogłaby napisać naprawdę opasła księgę. Nie o to, jak i dlaczego los / opatrzność / fiut Adama w połączeniu z jej własną cipką, sprawiły im taką niespodziankę. Nie o konieczność dogłębnego zastanowienia się nad własnym systemem wartości. Tylko o… Wszystko? Tak naprawdę wszystko, włącznie z nawet drobnymi, pozornie nic nie znaczącymi sprawami?

O wahania nastrojów, niejednokrotnie boleśnie raniące każdego, kto znalazł się w zasięgu rażenia, oczywiście na czele z będącym najbliżej niej mężczyzną. O obawę, czy będzie ni mniej, ni więcej, tylko dobrą matką, nie popadającą ani w nadmierną surowość, ani pobłażliwość, ani… Jak pogodzi wychowanie dziecka z pracą zawodową, którą ...

... autentycznie lubiła i w której od lat się spełniała? I która, nie ukrywajmy, pozwalała na utrzymanie naprawdę niezłego poziomu życia. I co będzie, kiedy jej dziecko zacznie dorastać, pójdzie do szkoły, odda się pierwszym miłostkom, podejmie decyzję o karierze i tak dalej, a ona w tym czasie się zestarzeje? Tak, zestarzeje. Będzie w wieku, w którym zamiast nastoletniego syna / córki (niepotrzebne skreślić) mogłaby swobodnie mieć odchowane wnuki?. Jak się poczuje, siedząc na placu zabaw, na zebraniu klasowym, albo po prostu w gronie nowych znajomych (którzy przecież naturalnie się dokoła niej pojawią) o połowę młodszych od niej samej? Jak będzie odbierać ich i jak sama zostanie odebrana? I co z Adamem? Czy będzie miała dla niego wystarczająco dużo czasu, zainteresowania, miłości? Czy go, nawet nieświadomie, nie odepchnie od siebie? Bo to dziecko będzie teraz najważniejsze, , a chłop ma nie wymagać zbyt wiele, zamknąć się i zapierdalać na utrzymanie!

I tak dalej, i tak dalej, i tak dalej…

–

– odezwała się w końcu, kiedy światło słońca ustąpiło ostatecznie blaskowi latarni.

–

westchnął, przewracając znacząco oczami.

Już chwilę wcześniej poczuła, że coś może być nie tak, ale naiwnie miała nadzieję, że to jedynie chwilowy dyskomfort i że przeczeka go tak samo, jak i wszystkie poprzednie. Najwyraźniej się myliła, bo kiedy podnosząc się napięła mięśnie, tępy ból uderzył ją z całą siłą. Tak mocno, że bezwiednie zgięła się wpół, nie upadając na chodnik tylko dlatego, że Adam ...