Egzamin życia - Opowiadania Erotyczne

Egzamin życia

... wydziedziczyli za „nieheteronormatywne odchylenia seksualne”.

A jeśli w jakiś sposób się zakocham? Bałam się tego. To właśnie mój jedyny i były chłopak zerwał ze mną, uznając, że jestem zbyt dziwna. Bolało. Pojawiła się jakaś głębsza depresja, a później wszystko stało mi się obojętne. Ta obojętność trwała właśnie do... do momentu, gdy do łóżka wpakowała mi się Martyna i zrobiła to, co zrobiła.

Stanęłam przed jej drzwiami i zawahałam się. Zapukać czy nie? Jak ona mnie odbierze? Jak odebrała, gdy uciekłam?

Zapukałam. Miałam pustkę w głowie.

Otworzyła zaskoczona.

- Cześć... - Powiedziałam niepewnie, gotowa na ewentualne zatrzaśnięcie drzwi przed nosem.

- O, hej, wejdź... - Przywitała mnie z uśmiechem i cofnęła się, weszłam.

- Nie przeszkadzam? Wiesz, nie miałam jak do ciebie napisać, bo nie mam Internetu w telefonie...

- Spoko, nie spodziewałam się ciebie.

- Rodziców nie ma? – Zapytałam, bo ogólnie była cisza w mieszkaniu. No, nie licząc włączonego telewizora w pokoju.

- Nie.

- Fajnie masz, też tak bym chciała... - Zdjęłam buty, zaprowadziła mnie głębiej.

- Uwierz, że nie. Napijesz się czegoś? Sok pomarańczowy? – Skierowała się do kuchni. Skromnie ale elegancko, nowocześnie. Jak ona się tu mieści wraz z rodzicami?

- Może być. – Sięgnęła po dwie szklanki, usiadłam przy stole.

- Co cię do mnie sprowadza? – Zapytała, stojąc tyłem do mnie.

- Wytłumaczysz mi logarytmy? I potęgowanie do ujemnej? – W końcu była najlepsza z matmy w klasie. ...

... Siedemdziesiąt osiem procent na maturze próbnej. – Wiesz, zbliżają się te matury i w ogóle...

- Pewnie. – Usiadła obok mnie stawiając szklanki. Upiłam łyk. – Tylko wiesz... Chciałabym coś w zamian. – Zadrżałam. Spojrzałam na nią, starając się odgadnąć jej myśli.

- Co masz na myśli? – Nie powiem, zaintrygowała mnie. Może jakaś skromna lekcja anatomii lub położenie nerwów w ciele człowieka i ich największe skupiska znane dziś jako miejsca erogenne?

- Jesteś dobra z polskiego. A ja nie czytałam połowy lektur. – A myślałam, że myślała o tym, co ja... Spojrzałam na jej palce owinięte wokół szklanki, przypominając sobie, jak mnie pieściły parę dni temu.

- Nie ma sprawy. – Odpowiedziałam, obdarowała mnie uśmiechem.

- Dobra, to ja lecę po zeszyty, a ty pij sobie tu spokojnie soczek.

Wieczorem, gdy już leżałam u siebie w za małym łóżku, myślałam o tym wszystkim. Czas nazwać rzeczy po imieniu. Popaść w kontakt homoseksualny, Martyna to lesbijka, ja jestem... biseksualna. To pewne. Zaraz, co? Czy można „popaść w kontakt homoseksualny”? Rodzice są nietolerancyjni, prawicowi, wierzący. Czyli Martyna jest zupełnym przeciwieństwem. Nie pasuje. Nie może. I z nikim nie mogę o tym porozmawiać. Jak zwykle...

Ze względu na to, że pochodziłam z biedniejszej rodziny i mówiłam to, co usłyszałam w domu, w podstawówce byłam zupełnie sama. Inni uczniowie wymyślili, że miałam jakąś „zarazę”, cokolwiek miałoby to oznaczać, i przez to bali się mnie. Unikali jak ognia, uciekali. Nie ...