Karolina. 33. - Opowiadania Erotyczne

Karolina. 33.

... powiesił... przyjedz proszę, nie chcę być sama... !!!

Jej krzyk obudził mnie...

Bo prawie nie żyję...

A teraz czuję się odpowiedzialna... przeze mnie musi przez to przejść...

Może naprawdę śmierć jest w jakimś sensie wybawieniem... ?

- Anka pojedziesz ze mną ?

- A co ?

- Już wie...

- Ok...

W 10 min byłyśmy..

Ryczała... jeszcze była policja...

I chyba weszliśmy w dobry moment, bo kończyła składać wstępne zeznania... i od razu do mnie...

- To jest Karolina, o której mówiłam...

Podszedł do mnie policjant...

- Czy pani potwierdzi wczorajsze spotkanie i rozmowę z tą panią ?

- Tak, musiałam jej powiedzieć jaki jest jej mąż, bo to moja przyjaciółka...

- Rozumiem...

- Zresztą sprawa jest zgłoszona w prokuraturze.. pan prokurator Andrzej..... prowadzi sprawę...

- Dziękuję, sprawdzimy...

Coś jeszcze powiedzieli, coś tłumaczyli... ale konkluzja wyszła nasza... Jej mąż po kłótni i wstydzie, który wyszedł, zwyczajnie się powiesił...

Proste.

Gdy wyszli spojrzała się na nas... i przestała płakać...

- Rozumiem... ale, czy musieliście ?

- To gnojek, nawet oddając pieniądze chciał nas oszukać, to był zły człowiek... i zasłużył na wszystko... szybko rzuciła Anka..

- Ale... ?

- Renatka... wiesz co zrobi Jurgen... ? Twoja decyzja... albo chcesz... żyć.. albo nie chcesz... proste...

Obtarła twarz... poprawiła bluzkę...

Sama wie, że nie ma wyjścia..

- W spadku dostaniesz jego konto z milionem dwieście tysięcy, ...

... zostawiliśmy wszystkie jego pieniądze, ani złotówki nie ukradliśmy...

Nie ukradliśmy... a mogliśmy... ale nie... może zrozumie...

- Karolinko, mówiłaś prawdę, że jesteśmy przyjaciółkami ?

Jej głupi wzrok... idiotyczne pytanie... i niczym nie wytłumaczalna nadzieja, zawisły między nami...

- Nienawidzę cię i abyśmy się nigdy nie spotkały...

Ania zrozumiała w lot... torebki i już wychodziłyśmy...

Teraz naprawdę jest koniec...!!!

**************

- Szkoda, że ją oszczędziłaś... zaczęła Anka...

- Miałam swoje powody...

- Powiesz ?

- Nie.. Aniu... to już koniec. Nigdy o tym nie rozmawiajmy...

- Dobrze.

Wiem, że jest teraz mnóstwo spraw do załatwienia... ale mnie ciągnie tylko do fundacji.

Viviene... pamiętacie... jej idea... wszystkich pieniądze... moja troska i pokręcone wspomnienia ze szpitala.

Jestem ciekawa jak rzeczywistość jest różna od moich na szprycowanych wspomnień

- Nie jedziesz do domu.. ?

- Nie Aniu.. jedziemy do fundacji... muszę ją zobaczyć...

Zajechałyśmy. Do tej pory bałam się nawet spojrzeć...

Ale teraz jestem w domu...

Na wejściowej ścianie... wielkie logo...

---- FUNDACJA MARYSI ----

Ma szczęście, że nie zapomniał o niej...

Weszłyśmy... pięknie... tak elegancko.. czysto... pełno biegających dzieci, ich matki...

Aż zaczęłam płakać..

Tak to miało być... oaza dla skrzywdzonych...

A ten gnojek jeszcze i to wykorzystał...

Dobrze się stało..

- Panie kogoś szukają ?

- Tak, kto jest tu ...