KiDs (V). Oskar dla Oskara - Opowiadania Erotyczne

KiDs (V). Oskar dla Oskara

... spojrzał w twarz oficera. Nie wyrażała specjalnie żadnych uczuć. Przynajmniej tych negatywnych. Sprawiał wrażenie zaciekawionego, niż zbulwersowanego. Usiadł na drugim krześle, po przeciwnej stronie stołu i spojrzał na niego.

- Chłopie... - rozłożył bezradnie ręce. – Takiej dziwnej sprawy nie miałem chyba od pięciu lat. Możesz mi wyjaśnić o co w tym wszystkim chodzi?

Daniel przemilczał uwagę, że chciałby wiedzieć to dziesięć razy mocniej.

- Co tak szybko? – zdziwił się Mieszko, widząc w parkingu na stadionie żużlowym Angelikę.

- Trening odwołany. Nie zgadniesz co się stało – w krótkich, jak na kobietę słowach poinformowała go o dramatycznej wiadomości na temat koleżanki z zespołu. Napadniętej i pobitej.

- Nieźle, kurwa... - mruknął pod nosem Mieszko. – Hm, to ja skończyłem w niedzielę jednak trochę lepiej – uśmiechnął się krzywo.

- Boli cię jeszcze?

- Czuję całą lewą stronę. Ale w parę dni przejdzie. Wiesz, że przyszło zaproszenie na turniej do Czech w piątek, drugiego maja? – przekazał swoją informację.

- Jaki turniej? Czemu tak późno? Młodzieżowy jakiś?

- Tak dokładnie, do Pardubic. Ktoś im wyleciał ze składu i zaprosili mnie. Mam dać znać do wieczora.

- I co? Pojedziesz.

- Wiesz jak jest. Muszę często startować by się rozwijać. Nie mogę odpuszczać żadnej okazji. Teraz tym bardziej, bo to wprawdzie turniej trzeciorzędny, no ale zagranica, obcy tor... No i ten uraz w cztery dni powinien mi przejść.

- To będziesz miał super weekend majowy. ...

... – wzruszyła ramionami. Mieszko jakby tylko na to czekał.

- No więc... Rozumiem, że pojedziesz ze mną?

Angelika z trudem powstrzymała drgnięcie.

- W roli mechanika, czy...? – nie dokończyła, przybierając na twarzy niewinny uśmiech i zakładając dłonie z tyłu.

- Mechanika mam, Pablo pojedzie. No chyba, że masz już prawko i poprowadzisz busa.

- Przecież nie mam. Kurde, bez niego to... - zamilkła, jakby nie chciała zdradzać wszystkiego. Ale myśl, że mogliby pojechać tam sami, we dwójkę mocno ją nakręciła. Szkoda, że to nierealne.

- Ja nie będę prowadził. Za długa trasa mimo wszystko, poza tym kiepsko tak trochę zmęczony po żużlu...

- Zawsze można zostać na noc – wyrwało się jej znów. – Ale racja. Poza tym, ja następnego dnia mam mecz we Wrześni.

- A nie w niedzielę?. A gdybyś odpuściła ten mecz? – drążył temat Mieszko.

- Fakt, w niedzielę. Mamy kłopoty kadrowe. Malwina, Oliwia... Za dużo tych ubytków.

- No cóż, jak chcesz... - wzruszył ramionami Mieszko.

- Jesteś rozczarowany? – postanowiła ostrożnie wybadać żużlowca Angelika, czując lekkie mrowienie na ciele.

- Nie, dlaczego? Skoro musisz... No cóż, to teraz pokręcę parę kółek, a ty posiedzisz grzecznie, dobra? A po treningu pójdziemy grzecznie pod prysznic – uśmiechnął się szeroko i równie niewinnie jak chwilę wcześniej Angelika.

- Niech Pablo umyje ci dupę, na mnie nie licz – sprzedała mu kuksańca w zdrowe ramię.

Nie grali oczywiście w żadną piłkę w parku. Zresztą nim doszli, odwiedzili ...