Bądź niegrzeczna (I) - Opowiadania Erotyczne

Bądź niegrzeczna (I)

... Potem tylko przeparkowałbym samochód w bardziej odludne miejsce i wszystko potoczyłoby się zgodnie z planem. Ale czy ja coś planowałem? Nie wiedziałem czego mogę się po niej spodziewać. Nie znałem jej. W dodatku musiałem na szybko wymyślić jakieś kłamstwo tłumaczące najście jej w parku. Mogłem powiedzieć całą prawdę, ale nie wiem czy by się to jej spodobało.

- No i jesteśmy na miejscu. Wysiadłem, otworzyłem jej drzwi i ruszyliśmy w kierunku wejścia. Skinąłem na kelnera, który wiedział w jaki sposób mnie potraktować. Dostaliśmy do dyspozycji malutką wnękę z kotarą.

- Widzę, że dobrze Cię tu znają. - powiedziała z przekąsem.

- Po prostu często tu bywam. Wybrałem ten stolik, bo chciałem swobodnie z Tobą porozmawiać. Mam nadzieję, że się nie krępujesz? - i zajrzałem jej głęboko w oczy. Nie wiedziałem o czym myśli...

- No dobrze, zamówmy coś, bo skręca mnie z głodu. - no tak, wywinęła się od odpowiedzi. Przeglądając kartę złapałem jej wzrok utkwiony we mnie.

- Każdą tu przyprowadzasz?

Zmroziło mnie.

- Nie rozumiem?

- A ja myślę, że rozumiesz. - odparowała.

- Nie. - odpowiedziałem lodowatym głosem. - Nie przyprowadzam tu każdej. Sama chciałaś coś zjeść, ja tylko wybrałem miejsce. Gdybyś chciała pobiegać lub pojeździć rowerem też w pewnym miejscu zapytałabyś czy z każdą robię to samo?

Chyba zrozumiała. Opuściła wzrok na kartę i bąknęła ciche przepraszam...

- Nie masz za co przepraszać. Po prostu nie zadawaj więcej takich bezsensownych ...

... pytań.

Miałem ochotę przełożyć ją przez kolano i stłuc. A potem zerżnąć.

Podszedł kelner i zebrał zamówienia. Zauważyłem, że po jej twarzy rozlał się rumieniec.

- Co się stało?

- Chciałabym się dowiedzieć jak trafiłeś do mnie... tam w parku. - Prawie zakrztusiłem się własną śliną. Miałem nadzieję, że zapomni o tym i to pytanie nie padnie tego wieczoru. No ale nie było odwrotu.

- Zobaczyłem Cię kilka przecznic wcześniej. Czekałem na znajomego... odwróciłaś się w moją stronę i wtedy stwierdziłem, że muszę Cię poznać. Zaprowadziłaś mnie do parku, zostawiłem samochód i podszedłem do Ciebie. Resztę już znasz. - miałem nadzieję, że to jej wystarczy.

- A więc to Twój wzrok czułam na sobie. - powiedziała i spojrzała mi głęboko w oczy. Uśmiechnęła się po czym nieświadoma tego co robi złapała zębami dolną wargę. Ile bym dał za to by zrobić to samo...

- Pewnie tak. - odrzekłem z uśmiechem.

Zaśmiała się i łokciem strąciła serwetki. Zareagowałem szybciej niż tego chciałem. Schylając się pod stolik przejechałem wzrokiem po jej łydce aż do samej stopy. Założyła wysokie szpilki. Uwielbiałem kobiety w takich butach. Złapałem serwetki i wyobraziłem sobie jak jej stopa wygina się pod tym kątem gdy dochodzi. Ze mną... Poczułem, że robi mi się gorąco. Uniosłem się, poprawiłem na krześle i z uśmiechem postawiłem serwetki na stoliku tym razem bliżej środka.

- Niezdara ze mnie. - wyszeptała cicho i spłonęła rumieńcem.

- Nic nie szkodzi. To tylko serwetki. Obyś tylko z talerzem obeszła ...