NAJLEPSZA ŻONA NA ŚWIECIE (ACHTUNG!DZIWNE!) - Opowiadania Erotyczne

NAJLEPSZA ŻONA NA ŚWIECIE (ACHTUNG!DZIWNE!)

... ją;

albo umawialibyśmy się parku, by odgrywać scenę gwałtu, a gdy naprawdę już wszystkie te

dziwactwa by na obrzydły, przytuliłbym ją i kochalibyśmy się klasycznie – majtałbym

tyłeczkiem w górę i w dół, a ona stękała by cichutko, chuchając w moje lewe ramię.

Wszystko to by się zdarzyło, gdyby nie to, że Julia była martwa, a wszystko

wskazywało także na moje rychłe zejście. Poruszyłem się tył, przód – fujara ani drgnęła.

Piękne, zjawiskowe pośladki Julii widniały przede mną w całym swym pięknie – połyskujące,

kształtne i wywołujące pierwotny głód; lekko zroszone potem, nawilżone aloesowym żelem i

gdzieniegdzie spływające śliną, którą strzykałem w nadziei na wycelowanie w odbyt.

Damian miał wrócić lada moment. Zdesperowany, próbowałem poruszać się z

korpusem Julii przytwierdzonym na przedzie, ale skończyło się to bolesną wywrotką w

dużym pokoju. Skumulowałem resztki wiary w siebie, siły fizycznej i poderwałem się,

podnosząc także bezgłową Julię. Zgarnąłem jej głowę z przedpokoju (gdy wyjąłem knebel,

powiedziała: „Kurwa, przestań, idioto, ta szafka zaraz spadnie mi na głowę!” – po czym jej

oczy zgasły, jakby była robotem). Miała piękną, wesołą buzię, ta Julia.

Wyszedłem na balkon, ciągnąc zesztywniałe, lecz wciąż seksowne ciało. Głowę

trzymałem w prawej dłoni. Było wystarczająco wysoko, by zabić się skacząc i przynajmniej

oszczędzić sobie wstydu – chociaż Damian i jego sąsiedzi pewnie odbiorą mój ruch inaczej…

Nie mogłem ...

... przerzucić Julki przez barierkę, była za wysoka. Sztywna dziwka ciągle

zahaczała, a to nogą, a to ręką, a to przeciążała mnie, nadwyrężała zakleszczoną fujarę i

sprawiała mi dużo bólu. Jacyś ludzie obserwowali mnie z przeciwległych balkonów;

pomachałem do nich ręką Julii.

Zgrzytnął zamek i otworzyły się drzwi do mieszkania.

- Jestem, kochani! – oczywiście, był to Damian. Mąż kobiety, której bezgłowe ciało i

jak ukrywali śmy się na balkonie. Damian rozejrzał się po pokojach, ale nawet nie zwrócił

uwagi na zrujnowaną kuchnię, ani ślady wszechobecnego chaosu.

Najspokojniej w świecie sięgnął do szafki nocnej, wyjął podły, plastikowy flak, który

po wdmuchnięciu w niego odpowiedniej ilości powietrza zamieniał się w podłą, dmuchaną

lalę która nie przypominała żadnego żywego stworzenia, a już na pewno nie kobiety. Oparł tę

żałosną kreaturę o blat kuchenny – dokładnie tam, gdzie kilka minut temu penetrowałem

odbyt jego pięknej, młodej żony – i zaczął ujeżdżać ją z szalonym, obłędnym zapałem.

- A, ty taka-i-taka dziwko! – wrzeszczał, składając klapsy na smutnym, plastikowym

pośladku.- Jesteś niegrzeczną kurwą! – tu nawet wymierzył jej kopniaka w gumową łydkę.

Pieprzył ów plastik przez dobre kilkanaście minut, nim spuścił się w jego lakierowany

odmęty i opadł z sił; spuścił z lali powietrze.

- Pa, pa, cipeczko moja złota! Wrócę jak nie będzie tej głupiej, oziębłej suki mojej

żoneczki, za którą wszyscy toczą ślinę, a nikt ni wie, że nawet ...