Karolina. 38. - Opowiadania Erotyczne

Karolina. 38.

... kogo zapowiedzieć.. ?

- Karolinę i Jurgena z Polski...

- Proszę czekać..

Czekamy..

Dwie godziny czekaliśmy...

Ale potem to były jaja...

Pierre dosłownie wybiegł z sali i do nas...

- Kochani... Karolinko.. nie wierzę.. nie wierzę..

Jak nas ściskał... a mnie to nie chciał puścić..

- Mówili, że nie żyjesz...

- Kto ?

- Ta nowa w fabryce...

- Nie Pierre.. to ona nie żyje... a ja jestem...

Spojrzałam się na Jurgena.

Nie wiem, czy załapał o co chodzi... ?

Ale już prosił do gabinetu...

- Co was sprowadza... ?

- To prawda, wróciłam z tamtego świata.... ale już jestem...

Dosłownie w kilku zdaniach opowiedziałam historię... z naciskiem, że wróciliśmy do gry i potrzebujemy pomocy...

- Nie chcieliśmy zrywać kontraktów... więc. gdy wygasły, a Roberta i ciebie nie było, to nic nas nie trzymało z tą panią... zresztą ona nie znała się na produkcji....

- Wyrazy współczucia.... co się stało Filipowi... ?

- Rak i to akurat w tym czasie... więc... zwyczajnie się skończyło...

- Czy są szanse na podpisanie nowego ?

- Oczywiście kochana... z Tobą zawsze... zaraz każę przygotować dokumenty i nawet nie wiesz, jak się cieszę...

Podszedł jeszcze raz i jeszcze raz mnie uściskał...

I trwało to dłużej niż zwyczajowo... jakby chciał się nacieszyć moim ciałem..

Naprawdę się cieszył...

- Jak długo zostaniecie ?

- Tydzień.. ale mamy napięty plan... jestem dawcą szpiku i w Paryżu jest biorca... za tydzień mam ...

... operację...

- Poważnie... ?

- Stworzyliśmy fundację.... tak jak namówiła mnie Viviene...i dodatkowo łączymy ludzi do przeszczepów... a co u niej ?

- Nic nie wiesz ?

- Niestety...

- Żyje z twoim pisarzem.. mają dziecko...

- Naprawdę ?

- I jacy są szczęśliwi... jestem wujkiem... małej Caroline...

- Caroline ?

- Po tobie... przecież to logiczne... ty ich połączyłaś.... zaraz dzwonię..

Dobrze, że siedzieliśmy... bo takie emocje dostałam...

Mariusz ma córkę Caroline... z Viviene... co się zaklinała... że za późno...

Ale los pisze... historie... nie tylko moją.. złą.. ale i dobre...

Zakręciła mi się łza...

A nawet więcej...

Jestem szczęśliwa... nie tylko jest nowe życie... ale jeszcze uratuję ja sama jedno...

Robercik... mój aniele...

Wiem, że to ty... !!!

Teraz to już ryczę.... ale pierwszy raz z radości...

Musiałam wstać..

Boże jakie to piękne... !!!

- Kazali was przywieść i to natychmiast... jedziemy...

Jak kazali... to jedziemy...

Powiedziałam Jurgenowi co się dzieje....ale tyko lekko wzruszył ramionami...

To jednak inny człowiek...

Usiadłam z przodu...

Oczywiście sukienka podsunęła się do góry, a ja jej nie poprawiałam...

- Co u ciebie Pierre, masz w końcu żonę... ?

- Prawie miałem... ale jak kazała w intercyzie zapisać sobie 10 mil franków, to ją pogoniłem...

- Nie ładnie...

- A u ciebie Karolinko.. ?

- Ja akurat mam męża... nowego... ale jakby starego... Robert mi go podesłał i jest do niego ...