F jak Fujiko - Opowiadania Erotyczne

F jak Fujiko

... trudem hamowałem wybuch śmiechu. Na szczęście było to ostatnie pytanie.

– Myśli pan? Dziękuję! – Obróciła się w miejscu.

– W męskich też niech pani sprawdzi! – Spojrzała na mnie jak na geniusza. – I na recepcji się spyta! Albo powiadomi firmę ochroniarską.

Czym prędzej zatrzasnąłem drzwi, żeby przedwcześnie nie zdradzić miejsca pobytu Fujuko.

Wybudziłem komputer z hibernacji. Niedokończona wieczorna konwersacja z Eweliną. Pytania, na które nie raczyłem udzielić odpowiedzi. Czy już się wymyłem. Co robię Czy śpię. Dlaczego nie odpisuję. Skłamałem, że z przepracowania bolała mnie głowa. Położyłem się na pięć minut i widocznie natychmiast zasnąłem.

Obudziłem Fujiko:

–

[Piękny dzień dzisiaj! Budzimy się, kochanie!]

Zamruczała po japońsku. Otworzyła oko. Rozejrzała się jak przez mgłę. W końcu dostrzegła mnie i własną nagość.

–

[A, to ty. O co chodzi? Co się stało?]

–

[Jak się dziś czujesz, Fujiko?]

–

[No, dobrze. Głowa mnie boli.]

–

[To normalne. Za dużo wypiłaś, kochanie.] – Pocałowałem ją w policzek. Ubrałem ją w czysty t-shirt.

–

[Dziękuję. O, nie! Znowu zapomniałam, jak masz na imię. Ale wstyd!]

–

[Mam na imię Lubek. Pamiętasz, jak nam wczoraj było dobrze?]

–

[Spaliśmy ze sobą, prawda?]

–

[Tak, spaliśmy. Nawet dałaś mi buzi!]

–

[Zabawny jesteś.] – uśmiechnęła się szeroko. Pozwoliła mi się objąć. –

[Śmierdzę jak skunks.]

–

[Pocałujmy się jeszcze raz.]

– O.K. – Złączyliśmy ...

... usta.

–

[Kto to jest Ola?] – spytałem.

–

[Co?! Nabijasz się ze mnie?]

–

[Bynajmniej, Fujiko. Czy wyglądam na kogoś, kto by się nabijał?]

–

[Znasz ją przecież![/i] – Na chwilę zbiła mnie z pantałyku.

–

[Nie. Nie znam Oli. Proszę, powiedz, kto to jest.]

–

[Przecież jej za mnie zapłaciłeś. Czy ja jestem głupia albo nienormalna?]

–

[Jesteś, kochanie.]– Delikatnie ująłem jej dłonie. –

[Powiedz mi, proszę.]– Pocałowałem jeszcze raz w usta.

Wyjaśniło się, że Fujiko – dwadzieścia siedem lat, biolożka molekularna, doktorantka z Sapporo – kończyła dwumiesięczny staż badawczy na Uniwersytecie Karola. Ola – dwadzieścia jeden lat, moja rówieśniczka, studentka bohemistyki – realizowała stypendium „Erasmusa”. Dziewczyny poznały się w pubie dzięki wspólnym znajomym. Do Wrocławia przyjechały Polskim Busem. W celu tym samym co ja. Zobaczyć ratusz, krasnale i jakieś muzeum.

–

[Nie żartuj juz sobie ze mnie, Lubku!] – Fujiko z radości rzuciła mi się na szyję, obejmując w pasie nogami, gdy powiedziałem jej, w jaki sposób znalazła się w moim pokoju. Że w ogóle była w moim łóżku, nie Oli.

–

[Nie masz majtek!] – Lekko uszczypnąłem ją w pośladek. –

[Gdzie je podziałaś?] – Zaczęliśmy się całować.

–

[Coś ci stoi.] – raczyła mnie poinformować o wzwodzie.

–

[Czy najpierw się pokochamy, a potem pójdziemy pod prysznic, czy odwrotnie?]

–

. [Weź to ode mnie.] – Zdjęła t-shirt.

–

[A co z bólem głowy?]– spytałem o samopoczucie, kładąc Fujiko ...