Kamila niewolnica (IX). Elitarna osiemnastka - Opowiadania Erotyczne

Kamila niewolnica (IX). Elitarna osiemnastka

... odsłoniła niczego, co najwyżej większy fragment uda, ale jej zachowanie mogło ją kompromitować.

"Uspokój się dziewczyno", próbowała pomyśleć, ale dłoń uparcie ocierała się o łono. Może jednak...? Przecież wszyscy zajęci są sobą nawzajem, dwóch gości śpi przy stołach, nikt niczego nie widzi. Może uda się wsunąć dłoń pod... "Boże, o czym ja myślę?!"

Nie była w stanie powstrzymać się przed cichym jęknięciem. Mogła sobie na to pozwolić, w tym hałasie, nikt nie miał prawa usłyszeć. Bezustannie wbijała wzrok w parę numer jeden na parkiecie. I poczuła jak serce podchodzi jej do gardła, gdy zobaczyła Anię wbijającą swe usta w nagi tors Patryka.

"Nie! Patryk, jak możesz z taką dziwką? Myślałam, że jesteś inny! Hej, powiedz jej, żeby się odczepiła od ciebie!". Rozszerzone oczy Kamili z przejęciem śledziły ten spektakl. Chwiała się na nogach, nie była w stanie ukryć drżenia swego ciała. Czy umiała się do tego przyznać, czy nie – to przedstawienie rozpaliło ją niesamowicie. Była podniecona do granic. Chciała ciągu dalszego i jednocześnie krzyczała w duchu, by odepchnął od siebie tę głupią ladacznicę.

Traciła świadomość, traciła kontakt ze światem, traciła kontrolę nad swoim ciałem. Przestępowała z nogi na nogę, uginała je w kolanach, unosząc lekko w górę. Przez cienki materiał sukienki, nerwowo jeździła dłonią po wzgórku, brzuchu, nawet piersiach, momentami silnie je ugniatając. Nie szczędziła sobie przy tym westchnięć. Niemal przestała panować nad sobą. Z przerażeniem, ...

... ostatkiem sił, uświadomiła sobie, że nie dba już o to, czy ktoś może zobaczyć ją nago, czy nie. Wiedziała, że jeśli za chwilę czegoś nie zrobi, to oszaleje. Ciało ewidentnie zawładnęło nad umysłem.

I w tym momencie poczuła czyjąś dłoń próbującą objąć ją w talii.

– Co pani tutaj robi? Chodźmy na parkiet – to obudził się jeden ze śpiochów.

- Nie dziękuję – zareagowała Kamila na tyle szybko, na ile pozwalał, jej własny stan. – Jestem zajęta...

- Czym? Stoi pani sama, no proszę... - nie dawał się spławić a jego dłoń obejmowała ją coraz silniej.

- Puść mnie kolego – zareagowała nieco ostrzej. Niecierpliwiła się. Tam akcja nabiera rumieńców a ona musi się użerać z jakimś małoletnim pijakiem.

- Ale suczka... - usłyszała szept natręta, który przyciskał ją coraz mocniej do siebie. Kamila usiłowała się wyrwać, ale jej reakcje były trochę spóźnione. Rozpaczliwie szamotała się, gdy poczuła, że natręt puścił a ona sama zachwiała się, niemal upadając na podłogę. W ostatniej chwili ktoś ją przytrzymał.

- Chudy, co ty odpierdalasz? – usłyszała twardy, donośny głos Patryka. – Najebałeś się, to idź spać. Panią profesor zostaw w spokoju.

Znajdująca się w pozycji pół leżącej, pół klęczącej Kamila kątem oka zauważyła, jak napalony młodzian odchodzi. Powoli, bo na więcej nie pozwolił jej stan, poprawiła ułożenie sukienki, która w tej szamotaninie odsłoniła większy fragment uda i szczęśliwie nic więcej. Poczuła wypływające na twarz rumieńce wstydu, który w ciągu chwili przerodził ...