Barbara (III) - Opowiadania Erotyczne

Barbara (III)

... w sufit. Pragnął tylko i wyłącznie jednego. Natychmiastowego wytrysku.

- Grzeczny chłopak. Co powiesz na taką umowę, że najbliższa nagroda powiedzmy… we wtorek.

Wtorek! Do Krzyśka dotarło to dopiero po chwili. We wtorek, Basia miała umówione spotkanie.

- Więc… jesteś zainteresowana kontynuowaniem tej przygody? – spojrzał na nią niepewnym wzrokiem.

- Nie wiem jeszcze. Zastanowię się – stanowczym tonem odpowiedziała jego żona wstając z łóżka.

- Tylko żadnej masturbacji mój drogi – spojrzała groźnym wzrokiem. – Następnym razem chcę dostać od ciebie naprawdę solidny ładunek. - Idę pod prysznic – dodała jeszcze oglądając się na męża.

Było jej go trochę szkoda. Wyglądał jak zbity pies. Leżał z tym sterczącym kutasem. Basia nie chciała go dręczyć. Miała tylko ochotę sprawdzić jak bardzo zaangażował się w tą fantazję. Chciała mieć pewność, że Krzysiek na pewno jest zdecydowany na pewne poświęcenia i uległość, jeśli zdecyduje się to kontynuować.

W końcu, sam tego chciał – pomyślała z uśmiechem odkręcając ciepłą wodę.

W końcu, sam tego chciałem – pomyślał Krzysztof, patrząc z rezygnacją na swojego wiotczejącego kutasa.

Resztę dnia spędzili na czynnościach raczej tradycyjnych. Krzysztof odebrał dzieci od dziadków. Zjedli wspólny obiad, a popołudnie i wieczór zleciały szybko przed telewizorem. Krzysztof liczył na coś wieczorem, jednak Basia cmoknęła go tylko w policzek na dobranoc. Wymówiła się zmęczeniem.

W sumie, trudno się dziwić – pomyślał ...

... zasypiając.

Poniedziałkowy poranek powitał Krzyśka potężną, poranną erekcją, która pojawiła się wcześniej niż zwykle. Krzysiek miał wrażenie, że męczyła go przez większość nocy.

Nagroda we wtorek – przypomniał sobie słowa Basi. Jaka nagroda? Czy znowu do czegoś dojdzie? Czy może tylko się z nim droczy i będą się po prostu kochać jak wcześniej. Miał cholerną ochotę rzucić się teraz na Basię, taką śpiącą i ciepłą. Wiedział, że doszedłby w minutę. Chciał uwolnić tą kulę narastającą w jądrach. Postanowił jednak wytrzymać do wtorku. Będzie co ma być.

W poniedziałek, Basia była w pracy trochę rozkojarzona. Rano dostała sms od Jagody, że musi wziąć kilka dni urlopu. Sprawy rodzinne. Basia uśmiechnęła się pod nosem. Jagoda nie dała rady. Wymiękła. Szkoda. Może jeszcze coś z tego będzie, jak zrobi sobie kilkudniową przerwę. Pewnie chciała uniknąć tego spotkania we wtorek. Dzień upłynął raczej normalnie z kilkoma przerywnikami, które nie pozwoliły Basi zapomnieć o historii, w którą się uwikłała.

Koło południa telefon na jej biurku zadzwonił.

- Pani Basiu, dzwoni niejaki pan Robert Wolski. Chciałby z panią rozmawiać celem potwierdzenia jutrzejszego spotkania – dobiegł ją głos recepcjonistki.

Basia wpadła w panikę. Przez chwilę nie wiedziała co robić.

- Pani Basiu… mogę połączyć rozmowę? – dopytywała się recepcjonistka.

- Pani Aniu, proszę przekazać, że nie mogę teraz rozmawiać, oraz że spotkanie jest aktualne o dziesiątej – Basia szukała wyjścia z sytuacji. Nie czuła się ...