Zostań przy mnie (I) - Opowiadania Erotyczne

Zostań przy mnie (I)

... szwedzkim stole sięgając po kolejny kieliszek bąbelków, usłyszałam męski głos:

- Masz rację, na taki upał zimny szampan jest najlepszy.

- Wiem – odpowiedziałam nawet nie patrząc na faceta, który mnie zagadał.

- Jak ci mija wieczór?

- Nieszczególnie, trochę tu nudno – odpowiedziałam nadal patrząc tylko na stół.

- Uważaj z tym szampanem, bo mąż w domu będzie na ciebie zły.

Zdenerwowała mnie ta głupia uwaga. W końcu odwróciłam głowę w stronę faceta chcąc zobaczyć kim jest.

Ujrzałam wysokiego, atletycznie zbudowanego mężczyznę, o krótko przystrzyżonych ciemnoblond włosach. Błysk jego niebieskich oczu na moment zwalił mnie z nóg. Dopiero po chwili odzyskałam mowę:

- Ta uwaga była niegrzeczna i nie na miejscu.

- Przepraszam cię, chciałem tylko z kimś pożartować, bo tutaj wszyscy są tak bardzo sztywni.

- Przeprosiny przyjęte – odpowiedziałam nie mogąc oderwać wzroku od jego błękitnych oczu.

- Przyglądasz mi się – powiedział ze śmiechem – ale wiem, że tak działa na kobiety mój urok.

- Wydaje ci się – prychnęłam odwracają wzrok na bok – a tak w ogóle to skąd wiesz, że jestem mężatką?

Uśmiechnął się zadowolony i odpowiedział:

- Masz na palcu obrączkę.

Zamknęłam oczy i zażenowana zakryłam twarz dłonią. Co się ze mną dzieje – pomyślałam.

- Wiktor – powiedział odkładając kieliszek na stół.

- Judyta – szybko odpowiedziałam i pierwsza wyciągnęłam do niego rękę zachowując resztki dobrych manier.

Lekko uścisnął moją dłoń. Miał przyjemny i ...

... ciepły dotyk. Po chwili wycofałam rękę i zapytałam:

- Skąd się tu wziąłeś?

- Niedawno zostałem zatrudniony.

- To pewnie nikogo tutaj nie znasz.

- No prawie, poza moim przełożonym.

Nie wiedziałam czemu, ale bałam się znowu głębiej mu przyjrzeć.

- Oprowadzisz mnie tłumacząc kto jest kim? Bo nie orientuje się jeszcze na kogo trzeba uważać, a na kogo nie.

Chwilę się zastanowiłam i odpowiedziałam:

- Dobrze, ale pod warunkiem, że odpuścisz sobie głupie uwagi na mój temat.

- Obiecuję – odpowiedział teatralnie przykładając dłoń do serca.

- Więc chodźmy.

Chodziliśmy od jednej grupki ludzi do drugiej. Przedstawiałam Wiktora wszystkim znajomym pracownikom, tym których lubiłam i tym których nie znosiłam. W międzyczasie zauważyłam, że Wiktor cały czas mnie obserwuje. Tak jakby badał całe moje ciało, mój ubiór i to co mam ukryte pod nim.

Po godzinie głupich pogawędek z równie głupimi ludźmi, zostaliśmy sami przy barze który znajdował się w rogu sali.

- Może napijesz się czegoś mocniejszego niż szampan? – zapytał Wiktor.

- Chętnie.

Wiktor odwrócił się w stronę barmana i powiedział:

- Dwa razy whisky poproszę.

Gdy podano nam drinki to odeszliśmy kilka metrów na bok. Po kilku łykach ciemnobrązowego trunku Wiktor powiedział:

- A jaka ty jesteś, opowiesz mi o sobie?

- Nie wiem czym mogę cię zainteresować.

- Po prostu chciałbym cię bliżej poznać.

- Dlaczego?

- Bo sprawiasz wrażenie szczerej osoby, i do tego jesteś bardzo ładna, a ...