Noc komety - Opowiadania Erotyczne

Noc komety

... niedopatrzenie szybko zostanie naprawione, kiedy tylko oszalałe z nienawiści monstra – jeszcze do niedawna koleżanki z pracy – przypomną sobie o ich obecności.

Sebastian jest również świadomy, że trudno będzie mu uciekać z wielką szafą na nogach. Ich spojrzenia krzyżują się i w tej jednej krótkiej chwili zdają się czytać sobie w myślach. On rozumie, że nie może liczyć na pomoc dziewczyny. Przede wszystkim nie dałaby rady podnieść szafy, ale to nie wszystko. Jest coś więcej. Widzi to teraz wyraźnie. Ta suka nawet nie ma najmniejszego zamiaru mu pomagać. Ma go głęboko gdzieś. Tymczasem Ola dostrzega w jego oczach błysk, który jej się nie podoba. To błysk szaleńca, który nie ma nic do stracenia. Jej głowa bezwiednie porusza się na boki, jakby chciała mu powiedzieć – nawet o tym nie myśl – jednak nie może się wysłowić. Ma ściśnięte gardło. Wtedy Sebastian wykonuje jedyny ruch, na jaki może sobie pozwolić w tych, jakże niesprzyjających okolicznościach.

– Tutaj!

Jego wrzask zwraca uwagę hordy zdziczałych dziewcząt, które przerywają dotychczasową przekąskę i odwracają się w stronę, skąd dochodzi rozpaczliwy wrzask.

– Ty rudy skurwysynu – Ola ciska mu w twarz to, co już dawno miała ochotę wykrzyczeć. – Zdychaj w męczarniach.

Dziewczyna rzuca się do ucieczki niemal w tym samym czasie, kiedy napastniczki rzucają się w ich stronę. Wybiega z biura na korytarz. Strach lgnie do niej jak mokry podkoszulek. Panika gnieździ się jej pod czaszką, a kiedy słyszy okrzyki bólu ...

... swojego dawnego lidera, na jej ustach pojawia się szalony uśmiech. Niestety słyszy, że na korytarz wybiega kilka wygłodniałych pracownic infolinii. Panika wyciska jej łzy z oczu. Traci równowagę, upada i uderza w ścianę boleśnie. Szybko się podnosi. Nie czas na użalanie się nad sobą. Szarpie klamki mijanych drzwi. Niestety biura są zamknięte. Pościg jest coraz bliżej i wtedy zauważa drzwi z napisem POMIESZCZENIE GOSPODARCZE.

Zza zakrętu wybiegają cztery postaci, które z niezwykłym wigorem rzucają się w jej stronę. Dziewczyna puszcza się sprintem w stronę drzwi. Ten szalony bieg to walka o życie. W płucach pali ją żywy ogień, ale nie zdaje sobie teraz z tego sprawy. Strach próbuje paraliżować jej ciało, choć Ola robi wszystko, żeby zachować sprawność. Dopada do drzwi w tym samym momencie, kiedy jedna ze ścigających ją osób wyciąga rękę i niemal udaje się jej zacisnąć palce na bluzce przerażonej dziewczyny. Na szczęście impet, z jakim tamta rzuca się na zdobycz, powoduje, że traci równowagę i upada. Ola łapie za klamkę. Jej przeciwniczka podnosi się błyskawicznie. Drzwi otwierają się. Koszmarny ryk rozlega się za jej plecami. Na miejscu są już pozostałe indywidua. Dziewczyna wskakuje do środka i zatrzaskuje drzwi w tej samej chwili kiedy ktoś z zewnątrz uderza w nie z dużą siłą.

Nieprzytomna ze strachu dziewczyna trzyma klamkę z całej siły. Raz po raz ktoś wpada na nie po drugiej stronie. Ola płacze i tupie nogami, ale nie puszcza. Potrzebuje chwili, żeby zorientować się, że ...