Sucze ziele (III) - Opowiadania Erotyczne

Sucze ziele (III)

... powiedziała mu więcej niż kiedykolwiek, była jedną z ostatnich. Spotykał ją parokrotnie, jednak czuł, że zdarzyło się coś poza jego zrozumieniem. Miał niewytłumaczalne wyrzuty sumienia. Próbował przykryć je siłą jaką dawało mu odkrycie, jednak zostawał z moralnym kacem.

Dwa dni. Podświadomie wiedział, że nie zdobędzie się na nic. Zaczął już planować scenariusz, w którym zaczepia ją przed wyjazdem, może wymieniają numery, może jakieś znaczące, punkt zaczepienia na przyszłość.

Frustracja przerabiania po raz kolejny tej samej batalii z samym sobą sprawiła, że zatopiony w myślach, odciął się od rzeczywistości wieczornego lasu. Gdy więc zza zakrętu wyłoniła się postać, miał wrażenie, że to jego myśli się zmaterializowały.

Siedziała pod drzewem i masowała kostkę, z kwaśnym grymasem bólu na twarzy.

Zaskoczony, czuł się niepewnie, jednak sytuacja wymagała zaangażowania.

- Hej Marysiu, co się stało? - zapytał zdając sobie sprawę z bezsensowności pytania zadanego w takich okolicznościach - Skręciłaś kostkę?

- Chyba. Źle stanęłam, myślałam, że doczłapie, ale musiałam zrobić przerwę.

- Spuchła?

- Sama nie wiem, sprawdź.

W normalnych okolicznościach zląkłby się, teraz jednak, po świeżo przebytej wewnętrznej debacie, postanowił się nie cofać. Ukląkł i delikatnie położył jej nogę na swoich kolanach. Starał się ukryć ekscytację.

Syknęła.

- Nie wygląda na zwichniętą. Zimny okład i wizyta u pielęgniarki pewnie nie zaszkodzą.

- Dziś może być ...

... ciężko.

Rzeczywiście, pora była późna, ambulatorium w ośrodku przyjmowało przez parę godzin dziennie.

- Prześpię się z tym i zobaczymy, co będzie rano. Pomożesz mi wrócić?

- Jesteś pewna?

- Jasne, skręciłam już kiedyś tę nogę i było znacznie gorzej. Potrzebuję dostać się do domu.

Do ośrodka był niecały kilometr po piaszczystej drodze. Kuśtykanie po niej byłoby mocno uciążliwe. Wahał się co zrobić, w milczeniu analizując sytuację. Gdy spojrzał niepewnie na Marysię, ta, bez zastanowienia zarzuciła mu ręce na szyje. Chwycił ją pod kolanami i uniósł. Przejęcie redukowało wysiłek. Byłby ją w stanie nieść znacznie dalej. Czuł jej ciało pod dresowymi spodniami i bluzą. Skóra rąk, które zarzuciła mu na szyję, pachniała kwiatowym mydłem.

Gdy zbliżali się do ośrodka, czuł narastające napięcie. Jej półuśmiech i spojrzenie wbite w twarz mężczyzny wydawały się mieć ukryte znaczenie.

- Tu w lewo, domek na końcu - odezwała się dopiero gdy doszli do ośrodka. Czuł spływającą po plecach kroplę potu. Chyba nie ze zmęczenia.

Przeszli drzwi, Maria bez schodzenia z ramion pstryknęła włącznikiem światła. Zapach wilgoci przykrywał delikatny aromat kokosa. Tu i ówdzie leżały rozrzucone ubrania. Stał, nie wiedząc co dalej.

- Rzuć mnie byle gdzie – zażartowała. - Jesteś moim bohaterem.

Odstawił ją delikatnie na zdrową nogę i wyprostował, nie wiedząc co zrobić z uwolnionymi rękami.

- Ostatnia prośba, bohaterze. Chciałabym się umyć, a jak źle stanę, to zostanę tak do rana. Popilnujesz ...