Serbski film Reportaż (V) - Opowiadania Erotyczne

Serbski film Reportaż (V)

... sekundy przecina twarz Serbki, nadając jej wygląd bezlitosnej morderczyni. Czy ten właśnie obraz zabierały do grobu jej ofiary?

– Posłuchaj, durna idealistko. Jak świat światem, tak się działo i dziać będzie. Jeśli masz odpowiednie kontakty i masz wystarczającą kasę, znajdziesz sobie wszystko. Nawet tu, w zniszczonej wojną Serbii. Chcesz umówić się na orgię? Taką z tłumem kobiet, chętnych na wszystko, z narkotykami i wódą w takiej ilości, że mogłoby się nią urżnąć stado słoni? Nawet dzisiaj, po tylu latach w pierdlu potrafiłabym wskazać ci miejsce. Chcesz czegoś więcej? Kluby swingersów, gdzie na spotkaniach kopuluje kilka dziesiątków ludzi? Zapewniam cię, żaden problem. A może chcesz podniecić się tym, że zlejesz kogoś batem, aż będzie wył z bólu? Wystarczy jeden telefon. Jeśli masz dużo pieniędzy, znajdziesz sobie nawet takie miejsca, gdzie możesz zatłuc kogoś na śmierć.

– Zabójstwo?! – nie mogę uwierzyć. Nawet po tym wszystkim, co usłyszałam podczas tej rozmowy. – Zabójstwo motywowane seksem? Ale jak…?

– Widziałam takie miejsce – wzdycha ponuro Milica. – Luksusową willę z pomieszczeniem wygłuszonym tak, że nawet gdybyś uruchomiła tam syrenę, sąsiedzi nic nie usłyszą. I widziałam wielki, drewniany, ukośny krzyż, do którego przywiązywano ofiary. To było jeszcze za czasów wojny kosowskiej… Porywano jakąś młodą, albańską dziewczynę, rozbierano, pojono wódą i przywiązywano ją do tego krzyża. A potem wchodzili ludzie, którzy chcieli się zabawić. Gwałcili swoją ...

... ofiarę po kolei, na wszystkie sposoby. Pamiętam jedną taką dziewczynę… młodziutką… jeszcze dziecko... Rżnął ją wielki facet, wyglądał jak zawodowy bokser. On był naszprycowany kokainą, ona znieczulona wódą. Ale pieprzył ją tak, że przez opary alkoholu docierał do niej ból. Bo facet miał chuja jak koń. Wrzeszczała, błagała o zmiłowanie, prosiła, żeby ją zabić. Że więcej nie zniesie.

– Przestań! – proszę. Nie mogę już tego słuchać. Ale Milica nie przestaje mówić. Może chce otworzyć mi oczy, może chce mi pokazać okrucieństwo jej świata. A może po prostu chce o tym opowiedzieć, żeby wyrzucić to z siebie i zapomnieć?

– Pamiętam, jak się wiła pod tym facetem. Pamiętam jej krzyki. Błagania. A potem wycie… zwierzęce, nieludzkie wycie… Kiedy gość skończył, już ucichła. To była tylko głupia, albańska kurwa, ale wtedy, przez moment, jej współczułam. Tej nocy zgwałcono ją jeszcze wiele razy. Każdy chciał. Kiedy traciła przytomność, oblewali ją lodowatą wodą, przypalali papierosami, bili pejczem. Myślę, że kilku ostatnich, którzy ją brali, rżnęli już trupa.

– Kim są ludzie, których podnieca takie coś… – szepczę zbielałymi ustami.

– Zdziwiłabyś się. Nie wszyscy są bandytami. Czasem to biznesmeni, nawet szanowani ludzie. Nierzadko politycy. Ci trochę się boją, bo wiedzą, że to doskonały sposób szantażu. Ale jak już zasmakują w tym, to gdy raz przekroczą granicę, nic ich już nie hamuje. Opadają z nich wszelkie więzy przyzwoitości. Wiedzą, że nie ma powrotu, i robią rzeczy, które u ...