Małżeńskie dylematy (I) - Opowiadania Erotyczne

Małżeńskie dylematy (I)

... Było dobrze, prawda?

- Kuba to był błąd. Przepraszam cię...nie powinnam... - urwała i zakryła twarz dłońmi.

- Aniu... - Zaczął, ale mu przerwała.

- Proszę cię idź już. Było mi z tobą dobrze, ale idź.

- Jesteś pewna? Wiesz, że zawsze możesz na mnie liczyć. – Zrozumiał, że dziś nie może mieć już nadziei na więcej. Podszedł do niej i pocałował ją w czoło. Tym razem mu pozwoliła.

- Jesteś cudowna – powiedział jeszcze i uśmiechnął się smutno. Naprawdę wierzył, że spędzi z nią całą noc.

Kiedy wyszedł Ania zaryglowała drzwi i nacisnęła przycisk uruchamiający rolety. Obawa, że mógłby powrócić i odkryć, że nie jest sama była jak najbardziej realna.

Wybiegłem z kryjówki słaniając się na nogach jak pijany. Chciałem jak najszybciej trzymać ją w objęciach. Ania stała nieruchoma przy drzwiach. W pomiętej spódnicy i rozczochranych włosach wyglądała żałośnie, ale jednocześnie pięknie. Wtuliła się we mnie z całej siły i rozpłakała jak dziecko.

- Przepraszam. Przepraszam cię kochany – mówiła cichutko, nie odrywając się od mojej piersi.

- Za co? To ja cię przepraszam, to przeze mnie – pocieszałem ją, choć wiem, że w tym momencie nic nie było w stanie zmienić jej nastroju. Puściły ją nerwy i zupełnie się rozkleiła.

- Aniu, już po wszystkim, już dobrze. - Wziąłem ją na ręce i zaniosłem na kanapę. Usiadła mi na kolanach i podkuliła nogi. Wyglądała jak mała dziewczynka. Otarłem dłonią łzy, które strumieniem płynęły po jej policzku.

- Kocham cię. Jestem ...

... szczęśliwy, że cię mam – uspokajałem ją i głaskałem po głowie.

- Nie rzucisz mnie za to? - spytała znienacka. W jej głosie słyszałem niepewność.

- Nigdy. Nawet tak nie myśl – zapewniłem. Była dla mnie skarbem, jakkolwiek dziwnie to mogło wyglądać. Przed chwilą przecież obcy facet wsadził jej kutasa, którego wcześniej trzymała w ustach. A wszystko to na moich oczach. Najbardziej obawiałem się tego, co będę do niej po tym wszystkim czuł. Teraz kiedy już trochę ochłonąłem ze zdziwieniem stwierdziłem, że sceny, które pozostały w mojej głowie nie kojarzyły mi się już z bólem, czy urażoną męską dumą. Bałem się do tego przyznać i nie mogłem zrozumieć, jak to jest możliwe. Tuliłem ją, a jednocześnie wracałem myślami do chwil, kiedy się z nim kochała i było to wspomnienie przesycone erotyzmem, czystym seksem.

- Jesteś kochana i cholernie mnie podniecasz – przyznałem się.

Ania również się uspokoiła. Pocałowała mnie nawet nieśmiało. Jeszcze kilka chwil i wszystko wróciło do normy. Było nam razem dobrze, jakby to, co stało się przed godziną nie miało żadnego znaczenia.

- Auć – pisnęła nagle, a na jej twarzy po raz pierwszy pojawił się uśmiech.

- Co? - spojrzałem na nią pytająco.

Odchyliła spódnicę i rozsunęła nogi. Spojrzałem na jej nagie, wydepilowane łono. Po wewnętrznej stronie uda spływała wąska strużka białej cieczy.

- Oby trochę zostało w środku – zażartowała.

- Na pewno wystarczy – zapewniłem ją. - Jesteś pewna, że to właściwy moment?

- Czuję to w środku – ...