Żony, sekrety i ręce w ciemnościach - Opowiadania Erotyczne

Żony, sekrety i ręce w ciemnościach

... przeszukała, ale proszę. Jakubie, zaprowadzisz panią? – zastępca pana Sałaty i znał, więc dobrze plan całego budynku i często tu bywał. Nie było to zaskoczeniem. Zastanawiasz się, czy Dworczyk romansował z panią Sałatą. Nie zdziwiłoby cię to, po tym co słyszałaś do tej pory.

Biuro było schludnie urządzone. Zaledwie półka z książkami, szerokie drewniane biurko z pustym prostokątem w miejscu, gdzie stał, zabrany przez policjantów laptop. Wchodząc po chwili kichasz głośno od wiszącego w powietrzu kurze.

– Na zdrowie – słyszysz, wycierając nos. Musze poprosić sprzątaczkę o posprzątanie tutaj. Biedna nie ma do tego głowy.

Policja zostawiła większość dokumentacji, która nie ma związku ze sprawą – wyjaśnił – przyszedłem zabrać resztę dokumentów.

– Pozwoli pan, że pierwsza się rozejrzę? – pytasz, przeglądając stojące w pokoju rzeczy.

– Tak, proszę bardzo.

Podchodzisz do biurka i na otwierasz wszystkie szafki i półki. Stoi tam kilka różnobarwnych teczek, ale nie znajdujesz niczego interesującego. Czujesz, jak ręce ci się pocą, gdy Dworczyk patrzy na ciebie uważnie, śledząc twoje ruchy.

– Kto zajmie teraz miejsce pańskiego przełożonego? – pytasz.

– Ciężko powiedzieć, prezes jeszcze nie zadecydował.

– Pan? – mężczyzna zmieszał się lekko.

– Prawdopodobnie tak. Chociaż, jak mówię, prezes zadecyduje.

– Rozumiem. – wiesz, że mógł mieć motyw. Warto o nim pamiętać.

Biurko jest niemal pozbawione interesujących informacji. Jakub zręcznie składa akta, ...

... wcześniej informując Annę o ich zawartości. Przeglądasz je pobieżnie, nie znajdując w nich niczego, co mogłoby stanowić użyteczny trop.

– Plan realizacji piątej edycji konkursu żeglarskiego „Młode żagle” – informuje cię Jakub, zręcznie pakując teczkę do skórzanej torby.

– Sekundę, proszę. Pokaż ją na chwilę. – zaskoczony wyciąga z powrotem teczkę i podaje ci ją zręcznie. Wydaje ci się, że dostrzegasz, jak się denerwuje.

– Mogę prosić o kopię?

– Tak, to jawne sprawozdanie. Jest dostępne na stronie fundacji „Przystań”.

– Co to takiego?

– Fundacja założona przez prezesa naszej firmy, Andrzej bardzo mocno pracował na jej rzecz. Organizowaliśmy wyścigi jachtowe i spływy dla osób z trudnych domów, współpracowaliśmy z ośrodkiem wychowawczym, ale też z uczelnią.

– A ten konkurs żeglarski?

– To miał być rajd. Dla osób pod naszą opieką. Wraz ze studentami z koła żeglarskiego zrobiliśmy dla nich trasę po jeziorach. Andrzej był jej autorem – pokręcił głową. Wydawał ci się poruszony, jednak mimo wszystko intuicja wskazywała na coś innego.

Gdy Jakub żegna się z tobą i odchodzi z dokumentami, ty postanawiasz rozejrzeć się jeszcze po biurze. Przeszukujesz biurko szukając ukrytych przedmiotów. Pamiętasz, że według i żony, i zastępcy Andrzej był osobą skrytą. Biurko jest jednak ślepym zaułkiem, jak i zresztą i większość pokoju. Panele na podłodze nie wskazują, by ktoś w nich grzebał. Podobnie krzesła i fotele. Sprawdzasz materiał pod fotelami oraz wnętrze półek w ...