Wychowanka gangstera - Opowiadania Erotyczne

Wychowanka gangstera

... bo... eee... no... chciałem szefa poinformować, że wróciła na chatę i... zapytać...

- Nie wiecie co robić?! Barany! – warknął – Czekacie aż będzie ciemno i staniecie się niewidzialni. Wtedy wchodzicie i zabieracie co potrzebne!

- Tak szefie...

To był koniec rozmowy. Szpon rzucił telefon na stół i pociągną kolejny łyk chłodnego piwa, które wygrała Jessie. Nadal patrzyła z wyrzutem, jak Andy pochłania zawartość kolejnej butelki. Bądź co bądź, ale to ona je wygrała i to ona powinna teraz delektować się ich smakiem.

- Daj mi chociaż łyka – Spojrzała na niego błagalnym wzrokiem.

- Łyka... nie chcę, żebyś się upiła – Podał jej prawie pustą, szklaną butelkę. Dziewczyna spojrzała na jej zawartość i zarumienił się ze złości.

- Tu nawet łyka nie ma!

- Ciesz się z tego co masz

Jessica bez słowa wypiła resztkę bursztynowego płynu. Lubiła smak alkoholu. Oczywiście nikt nie wiedział, że codziennie podbiera Buni puszkę piwa. No i nikt nie wiedział, gdzie podziało się whisky Jazona

- Jestem już prawie dorosła...

- Jak będziesz mieć osiemnastkę, to postawię przed tobą butelkę wódki i każę ci ją wypić – powiedział wykładając nogi na mały ...

... stolik. Strącił talię kart.

- Gramy jeszcze? – spytał Bastian – Mi osobiście już się nie chce...

- Ciekawe czemu – Szpon uniósł jedną brew.

- Mi też już się nie chce – Jesse sięgnęła ręką pod bluzkę. Wyjęła dwa asy, damę i króla. Rzuciła je Bastianowi. Osunęła się na oparcie i położyła głowę na ramieniu szefa.

- Wiedziałem, że nie grasz czysto! – krzyknął wstając.

- To poker! Tu się kantuje ile wlezie – wstała – A teraz wybaczycie, idę się wykąpać. A potem spać. Sen służy urodzie.

Tanecznym krokiem ruszyła w stronę swojego pokoju.

- Jess!

- Hmm? – Odwróciła się w stronę Szpona.

- Idziesz grzecznie spać, czy mam przypilnować, żebyś nie wymykała się w nocy? – Chłodne spojrzenie, które jej posłał zostało odwzajemnione równie zimnym i pogardliwym. Zielone oczy nie wyrażały, żadnych uczuć. Stały się maską. Tarczą nie do przebicia.

- Oczywiście Andy, że pójdę grzecznie spać – Uśmiechnęła się uroczo. Odeszła uśmiechając się kpiarsko.

- I tak ci zwieję – szepnęła sama do siebie tak, by nie usłyszał tego Szpon.

Ale on nie musiał słyszeć. Już wiedział, że czeka go długa noc. Już przygotowywał sobie kazanie, które będzie wygłaszać.