Cóżeś ty uczynił, Adamie? Nic ponad… - Opowiadania Erotyczne

Cóżeś ty uczynił, Adamie? Nic ponad…

... mu pomagać. Siedział w poczekalni i odliczał wyjątkowo wolno płynący czas, starając się zebrać myśli, co szybko okazało się zajęciem równie irytującym, co skazanym na porażkę. W czym wcale nie pomagało mu milczące towarzystwo jego coraz bardziej zastanawiającej towarzyszki.

Skąd ona się tam w ogóle wzięła? Jaki miała w tym cel? I co się właściwie stało pomiędzy nią a recepcjonistką? Dlaczego lekarza najpierw miało nie być, a po ledwie kilku chwilach nie dość, że przyleciał do nich jakby się paliło, to jeszcze zachowywał się tak, jakby Adam był co najmniej ordynatorem, a Ewa panią ordynatorową? I jak – no jak, do jasnej cholery i kurwy nędzy – wiedziała, co pokazało USG?

Chciał ją o to wszystko bardzo dokładnie wypytać, ale za każdym razem, kiedy tylko otwierał usta, Lili momentalnie go uciszała. W końcu, po dobrej godzinie wzajemnych podchodów, odgarnęła na bok włosy, odwróciła się do Adama półprofilem i zaczęła mówić. Cicho, spokojnie, miękkim głosem, wpatrując się w bliżej nieokreślony punkt na przeciwległej ...

... ścianie.

podała mu wizytówkę z numerem telefonu.

– niemal krzyknęła, doprowadzając skuloną za ladą recepcjonistkę na skraj zawału, ale momentalnie znów ściszyła głos.

– zastanowiła się, mrużąc oczy

W tym momencie oboje usłyszeli skrzypienie uchylanych drzwi na końcu korytarza, równocześnie odwrócili głowy w tamtą stronę i zobaczyli Ewę. Idącą wolno, ale o własnych siłach, lekko tylko podtrzymywaną przez pielęgniarza, i dyskutującą zawzięcie z dreptającym obok niej lekarzem. Na której widok Adam poderwał się jak oparzony z krzesełka, nie zważając na to, że Lili najwyraźniej nie skończyła swojej przemowy.

Podbiegł do Ewy i z miejsca wypytał zarówno ją samą, jak i towarzyszącego jej doktora, o wszystkie zarówno te najważniejsze z ważnych, jak i najmniej istotne z nieistotnych szczegóły. I dopiero wtedy wziął ją pod rękę, odwrócił się i chciał jeszcze raz, tym razem wspólnie, podziękować Lili za wszystko, co dla nich zrobiła. Nawet, jeśli i tym razem nie miał bladego pojęcia, o co w tym wszystkim chodzi.

Ale jej już nie było.