Kara za grzechem chodzi (II) - Opowiadania Erotyczne

Kara za grzechem chodzi (II)

... stała już na nogach, a gdy dotarłem do drzewa, podciągała Martę za rękę i otrzepywała jej spodenki z kory.

– Nic wam nie jest?

– U mnie tylko to. – Patrycja pokazała cieknącą z dłoni krew.

– Kupimy plaster.

– Nie trzeba. – Przeciągnęła językiem po dłoni, zlizując krew. – Widok krwi mnie uspokaja.

Ja miałem odwrotnie. Widok krwi wywoływał u mnie jakiś nieokreślony niepokój, wręcz lęk, którego nie potrafiłem zdefiniować. Kojarzył mi się z bólem i cierpieniem. Kiedyś zdarzyło mi się nawet zemdleć podczas pobierania krwi.

Marta stała nieobecna, oszołomiona.

– Ok? – zapytałem, potrząsając za jej ramię.

Podskoczyłem do niej poszukując śladów starcia z drzewem i Patrycją. Nic nie znalazłem, ale może szukałem śladów w złym miejscu i powinienem poszukać śladów kontaktu z Patrycją na jej ustach. Gdy odgarniałem włosy z jej twarzy, złapała za moją dłoń i przyłożyła ją do swojego policzka. Potem przytuliła się do mnie i tkwiła tak nieruchomo dobre pół minuty, ściskając mnie mocno.

W końcu Marta doszła do siebie i mogliśmy iść dalej. Po kolejnych dwóch przeszkodach zeszliśmy z parku ...

... linowego. Gdy Marta zdawała osprzęt, wziąłem Patrycję na bok.

– Wiem do czego zmierzasz?

– Wiesz?

– Tak.

– To dobrze. Pójdzie mi łatwiej.

– Ale nie dostaniesz tego?

– Ja zawszę dostaję to, czego pragnę. – Spojrzała w stronę Marty.

– I nie przeszkadza ci, że zostawiasz po sobie ofiary?

– Sportowiec, który walczy o pierwsze miejsce, nie może zastanawiać się, że przez niego inni nie staną na podium. Jeśli odpuści, nie będzie triumfował, tylko stał pokonany z boku i słuchał hymnu zwycięskiego państwa. Tam gdzie jest zwycięzca, musi być przegrany. Takie jest prawo natury.

Marta wróciła, przerywając naszą rozmowę.

– To co, idziemy na lody?

– Wracamy do domu – powiedziałem stanowczym tonem.

Marta posmutniała. Najwidoczniej nie chciała jeszcze rozstawać się z Patrycją.

Gdy zostaliśmy na chwilę sami, powiedziałem Marcie, że chcę spędzić wieczór tylko z nią.

– Myślałam, że może zaprosimy do nas wieczorem Patrycję? – Marta była rozczarowana moim pomysłem. – Poznamy się lepiej.

– Chciałbym spędzić wieczór tylko z tobą.

– Ok. – Westchnęła ciężko, dotykając ust.