Żniwna dziewczyna - Opowiadania Erotyczne

Żniwna dziewczyna

... okazanie jakichkolwiek względów.

- Może nie, może... - teraz to Zosieńka eee... Karolina zwracała do mnie się z pobłażliwością w głosie. Pobiegła na chwile do domku. Wróciła z długopisem i na dłoni napisała mi numer telefonu.

- Pa. – rzuciła z uśmiechem.

Pocałowała mnie w policzek, zabrała swój plecak i z niknęła w drewnianym domku, a za nią koleżanki. Machnąłem w kierunku zamkniętych drzwi na pożegnanie, chociaż nie było żadnego powitania i po chwili wypchnąłem się na jezioro z postanowieniem pozostawienia tego wszystkiego za sobą, jako sprawy przeszłej.

W bezpiecznej odległości, która gwarantowała, że tak silnie działający na mnie magnetyzm Karoliny, nie wywoła już we mnie chęci płynięcia pod prąd w celu wyznania miłości, zacząłem sobie całą sytuację racjonalizować.

Przecież to się wszystko bardzo dobrze skończyło – analizowałem.

Przecież każde inne zachowanie Karoliny sprowadziłoby na mnie dużo poważniejsze kłopoty.

Przecież to ja sam chciałem wpakować się w kłopoty – odetchnąłem z ulgą.

Gdy udało mi się już dojść do równowagi emocjonalnej, nagle znowu pobladłem i to na dobre. Na palcu dłoni trzymającej wiosło widniał złowrogi biały pasek. Zdrętwiałem. Wiosło wypadło z ręki i uderzyło o pokład kajaka. W tym momencie, w kokpicie rozegrała się jakaś szamotanina kończyn, które nagle doznały gwałtownej potrzeby obszukania spodenek – Wszystkich kieszeni naraz.

Z zewnątrz mogło to wyglądać niebezpiecznie i może nawet było niebezpieczne dla żeglugi. Na szczęście po krótkiej walce, okazało się, że złoty krążek jest w tym samym miejscu, w którym go ostatniego wieczora zostawiłem. Opadłem z sił, nurt rzeki przez jakiś czas niósł mnie, odbijając kajak od trzcin i okręcając go. Kolejny raz tego dnia dochodziłem do siebie. Kolejny raz tego dnia odzyskałem stan równowagi i mogłem kontynuować swoją podróż.

Zapisany na wewnętrznej stronie dłoni numer, przepisałem do telefonu.

– Wypożyczalnia S.W. Karolina.