Dzikie bestie. Leksykon - Opowiadania Erotyczne

Dzikie bestie. Leksykon

... pogodzona z tym, że lada moment zostanę litościwie dobita. Zadowolenie prysło, gdy Borys włożył mi spodnie, a następnie schwycił za ramiona i zaczął przesuwać w stronę pojazdu.

Otworzył drzwi od strony pasażera. Wepchnął najpierw tułów, który od razu zapaćkał krwią poszycie siedzeń, potem zajął się nogami.

Obszedł auto i zasiadł na fotelu kierowcy.

- Przepraszam, trochę mnie poniosło – powiedział drżącym głosem, jednocześnie majstrując przy biegach i pedałach.

- Czy zapięłaś pasy? - spytał po chwili.

4. d.

Urwał mi się film, nie wiedziałam na jak długo. Spływałam bezwładnie z siedzenia, z trudem unosząc brodę ku górze. Za szybami, które ubabrane były krwią, zamajaczyły kształty latarni i obskurnych zabudowań. Znów byliśmy w mieście.

Adrenalina ulotniła się z organizmu, przez co dopadł mnie atak paraliżującego bólu. Zaczęłam pojękiwać, cicho szlochać oraz marzyć o tym, bo ponownie utracić przytomność.

- Zabierz mnie do szpitala – błagałam. - Jest ze mną bardzo niedobrze.

- Nic ci nie będzie – odpowiadał.

Tym razem prowadził szybko. Nie chciał pewnie, by ktoś zauważył, że wiezie zakrwawioną, półprzytomną kobietę.

Przysnęłam na jakiś czas, a kiedy otworzyłam oczy na zewnątrz było już całkiem ciemno.

W końcu nastąpiło silne szarpnięcie hamulców, które rzuciło mną na deskę rozdzielczą. Borys wyskoczył z auta, obiegł je w błyskawicznym tempie, po czym zaczął mnie wyciągać ze środka. Złapał za dłonie i mocno pociągnął do siebie, powodując, że mój ...

... tyłek upadł boleśnie na płytę chodnika.

Szedł tyłem w stronę domu. Ciągnął mnie po trawniku, jak worek kartofli. Czułam jak niezapięte dżinsy zsuwają się w dół, a chłodna trawa drażni pokaleczoną skórę pośladków. Dopiero przy schodkach frontowych podjął większy wysiłek i narzucił mnie na swoje plecy. Krzyknęłam z bólu.

- Cicho! - warknął. - Ludzi pobudzisz.

Umieścił mnie na łóżku w sypialni. Przez dłuższy czas patrzył na mnie bezradnym wzrokiem, potem zaczął łazić z kąta w kąt, łapiąc się nerwowo za głowę.

Zacisnęłam zęby i rycząc przerzuciłam swoje ciało na brzuch. Nie mogłam już dłużej wytrzymać leżenia na skatowanych plecach. Wtedy zauważyłam gigantyczną czerwoną plamę na pościeli. A zatem z moich ran wciąż sączyła się krew.

Borys też musiał to zauważyć.

- Daj mi pomyśleć – powiedział, jakby do siebie.

Obrócił się na pięcie i wybiegł z pokoju. Dobrze wiedziałam, jaka będzie jego pierwsza decyzja w sprawie zaradzenia kryzysowi. Nie pomyliłam się – po kilku sekundach w salonie zaczęły brzęczeć butelki.

- Borys... - charczałam, choć moją intencją był krzyk – Wezwij kogoś...

Nie reagował, choć pewnie i nie słyszał moich nawoływań. Wypijał drink za drinkiem, ani na moment nie rozstając się ze źródłem alkoholu.

Czułam silne zawroty głowy oraz buzowanie w uszach. Kojarzyło mi się to ze słabością, jaka następuje po oddaniu dużej ilości krwi do badań, tyle tylko, że w tym przypadku nie była ona chwilowa. Znów balansowałam na granicy jawy i omdlenia, a ...