Vagabunda - Opowiadania Erotyczne

Vagabunda

... dostał piętą z półobrotu, i nagle nie było chętnych do walki. Odzyskanie i ubranie spodenek, zajęło jej nie więcej niż dziesięć sekund.

Wybiegliśmy z szałasu prosto w brunatny tuman. Nie było miejsca na lądowanie, Musieliśmy chwycić się sznurowej drabinki. Ze strachu czepiłem się jej, jak małpa gałęzi. Unieśliśmy się nad fruwającymi liśćmi, kurzem i patykami, a po chwili byliśmy już nad koronami drzew. Spleceni jedno przy drugim, trzęśliśmy się z zimna i emocji. Ja w każdym razie na pewno.

- Zaraz gdzieś przysiądzie – Krzyczała mi prosto w twarz. Kiwałem głową. Nie potrafiłem opanować histerycznego śmiechu.

Ze śmigłowca mieliśmy przesiąść się do niewielkiego samolotu, czekającego gdzieś na wyciętym w dżungli pasie startowym. Lara i Rogeiro nie przestawali się kłócić.

Zrozumiałem, że aby wyciągnąć nas z lasu, dogadał się z kimś bardzo niebezpiecznym. Lara miała o to duże pretensje. On zarzucał jej brak lojalności, zdradę, lekkomyślność, brak odpowiedzialności i tem podobne. Ona twierdziła, że nic mu do tego, odsyłała większość oskarżeń do adresata i dodawała do tego naiwność i nieudolność organizacyjną. Wysłuchiwałem tego w słuchawkach, potem znudziłem się i wyłączyłem dźwięk.

Do samolotu wsiedliśmy około południa.

Kontynuowali sprzeczkę w kabinie pilotów, ja siedziałem sam, w części bagażowej. W pewnym momencie zostawiła go i dołączyła do mnie. Krzyczał za nią przez interkom. Groził, potem prosił, żeby wróciła. Wreszcie przepraszał.

- Wracamy – ...

... klepnęła moje kolano, siadając obok. Kiwnąłem tylko głową. Nie miałem ochoty na gadanie. - Roger obiecał mi, że odzyska twoje rzeczy.

- Okey.

- Wyślę ci czek.

- Jaki czek? Nic mi nie wysyłaj. - Obruszyłem się.

- Obiecałam.

- Nic mi nie obiecywałaś. Nie było mowy o pieniądzach. - Zamilkła, ale patrzyła, jakby nie wiedząc co ze mną począć.

- Czasem obiecujemy coś bez słów.

- Tak – zgodziłem się – Ale wtedy nie musimy dotrzymywać słowa.

- Ja staram się dotrzymywać słowa.

- Nic mi nie obiecywałaś – powtórzyłem.

- Nie chcę żebyś poczuł się oszukany, albo poszkodowany.

- Dlaczego miałbym się tak czuć?

- Albo wykorzystany.

- Wykorzystany? - parsknąłem. - Nie czuję się wykorzystany.

- Wyciągnęłam cię nie wiadomo gdzie... I cała ta sprawa...

- Tak, skusiłaś mnie – Czułem rosnącą irytację. - Wykorzystując swoją sławę i urodę – Sarkazm uruchamiał mi się jako mechanizm obronny.

- Jesteś jedną z niewielu osób, które po spotkaniu ze mną, nie poprosiły o wspólną fotkę. - Uśmiechnęła się i pokazała język.

- A teraz nie mam już telefonu.

- To prawda, dopilnuję, żebyś go odzyskał.

- To nie ważne – Machnąłem ręką.

- Nie chcę, żeby potem ktoś powiedział, że cię skusiłam, naobiecywałam i nie dotrzymałam słowa. - Żartowała, ale miałem wrażenie, że nie do końca - Co najważniejsze, nie chcę, żebyś pomyślał tak ty.

- Nie myślę tak – powiedziałem, po chwili zastanowienia.

- Skusiłam cię urodą? - zapytała, jakby dopiero przemieliła moje ...