Mokre szorty - Opowiadania Erotyczne

Mokre szorty

... całe lato. Mąż wpadł. Wyciągnął z altany za włosy… Niezła zadyma. Mówiłem ci.

- Wspominałeś.

- Szpeta mu jebnął, potem się ukrywał.

- Pamiętam.

- Zoba, jak ona to lubi. – Zmienił temat, zafascynowany obrazem ekstremalnej rozkoszy mojej żony.

- Lubi — powtórzyłem jak robot zombie.

- Wszystko w porządku? – Zatroskał się.

- Jasne, a co.

- Cała krew odpłynęła ci do wacka?

- Tamten koleś, kręci telefonem — zauważyłem.

- Cztery kamerki są — zameldował.

- O ja….

- Ale nie ma syfu. Nie pokazujemy, nie wrzucamy na neta. Tylko swoim.

- Jasne. – Zatkało mnie na dłuższą chwilę. – Chcę ją mieć, tę… Szwedkę… Potem.

- Spoko. – Był wyraźnie zadowolony. – Zibi zmontuje. Podrzucę ci. – Machnął czupryną na jednego z młodych. – Zobaczysz, jakie robi montaże — Był bardzo dumny — Zibi Top.

Klaudyna dogorywała. Ja też. Miałem nadzieję, że będzie dobrze widać tę jej twarz. Gunter wysunął fiuta, złapał ją za włosy i wsadził w usta. Chłopacy wiwatowali w ciszy.

Też uniosłem ramiona.

- Panowie, muszę spadać.- zerknąłem na przegub bez zegarka. Kryś, usłyszymy się. – Nara. Instynktownie podałem dłoń temu, który proponował gałę. Uśmiechnął się, nie po gejowsku, całkiem zwyczajnie.

Prędko i przez park, ...

... pognałem do domu. Nie mogłem im pokazać, że nastrzelałem sobie w portki jak młokos.

Rozważałem, czy się spakować, czy nalać kolejnego drinka.

Weszła i usiadła na krawędzi biurka.

- Byłeś tam.

- Byłem gdzie?

- Czułam nawet twoje perfumy.

- Moje perfumy?

-Jak mi o tym opowiedziałeś, nie uwierzyłam, w każdym razie nie od razu, ale zaintrygowało mnie to, przyznaję.

- Opowiedziałem?

- Tak. Kiedyś.

- Nie przypominam sobie.

- Bez szczegółów, ale przecież jestem bardzo inteligentna.

- Nie mam kontrargumentów.

- Powiązałam kilka faktów i dokonałam niezwykłego odkrycia.

Milczałem. Oparła bosą stopę na moim udzie. Wzięła głęboki oddech.

- Zajęło mi to wiele lat, ale wreszcie cię odnalazłam — szepnęła.

- Odnalazłaś, mnie?

- Musiałam się zemścić.

- Zemścić?

- Pewnie jej nie pamiętasz — Przerzuciła włosy na prawe ramię. – Była bardzo podobna do mnie. – Stopa wsunęła się w szorty. – Panna młoda, którą uprowadziliście i nakłoniliście do niecnych czynów. Ty i twoi koledzy. To była moja bliźniaczka. Franczeska. – Twarde sutki odbijały się nawet przez gruby sweter. – Jej mąż się dowiedział i karał ją.

- Tak?

- Zmuszał do robienia… Pewnych rzeczy.

- A jakich rzeczy?

- Wymyśl coś.

- Heh.