Na górze róże, na dole... na… - Opowiadania Erotyczne

Na górze róże, na dole... na…

... odpowiada? Nagle czuję, jak lasem coś wstrząsa. Przechodzi mnie chłód. Wiem, że to ciemność w jego środku się kotłuje. I już wiem, że to tam mam iść. Tam znajdę odpowiedź na moje pytanie. „Będziesz musiał zapłacić” mówi dziewczyna. „Ale możesz jeszcze uciec,” dodaje. „Jak się pospieszysz, to dasz radę. Idź na swoją stronę. Ty jesteś ze światła. Idź do światła i nigdy więcej nie wchodź w mrok”. Nagle zaczynam czuć dziwne ssanie w żołądku. Cena najwyraźniej będzie wysoka. Pani cienia mnie wzywa. Minęło sporo czasu, odkąd ostatnio rozmawialiśmy twarzą w twarz. Patrzę na dziewczynę. Myli się. Nie jestem ze światła. Jestem dziecięciem światła i mroku. Dlatego mogę wywierać wpływ na oba. Ale i oba żądają ode mnie zapłaty. Dobrze, że umiem się targować. Śmieję się pod nosem. „Dzięki, ale nie bawi mnie uciekanie. Mam z kimś do pogadania,” mówię i ruszam w noc. W sumie to kurewsko się boję wewnątrz. Ale wiem, że to nie mój lęk. Chamskie zagranie z tym. Ogromnie uciążliwe się stawia kroki przy takich uczuciach. Splatam palce i wykręcam dłonie „It’s show time!*”

Skończyło czytać i podniosło na nie wzrok. Siedziały wpatrzone, z wyrazem szoku na twarzach. Anja opowiadała im swój ”sen” wielokrotnie. Długo twierdziła, że postać, która ją wtedy odwiedziła, tak naprawdę była boskim wysłannikiem, który pozwolił jej zatrzymać pewne ze swoich dawnych cech. W innym przypadku miałyby one zostać przegnane przez wampiryzm i tym samym zamienić jej serce w lód.

Anja opowiadała, że wysłannik ...

... bogów miał trzy pary skrzydeł i jaśniał na wszystkie strony. Miał złote włosy i miłą twarz. A w oczach ponoć krył się cały wszechświat. A kiedy wiązał wokół niej złotą nić, którą notabene dziewczyna opisywała jako jego włos, po jej ciele rozchodziło się błogie ciepło. Tutaj należałoby również zwrócić uwagę, że Anja stała się jednym z potężniejszych wampirów, gdyż od przemiany miała kilka znaczących atutów. Słońce i srebro działały na nią przeciętnie dwa razy słabiej niż na całą resztę. Żeby ją znacząco osłabić, trzeba jej było potężniejszych dawek jednego i drugiego. Oprócz tego, w wielu z podań o walkach Aniołów z wampirami opisywano, że to Aniołowie podarowali ludziom srebro. Upletli srebrne łańcuchy ze swoich włosów i wręczyli ludziom, by mogli zabezpieczać swoje siedziby. Drobne fragmenty przekazali w formie biżuterii i dodatków do ubrań, by ludzie zawsze byli chronieni. Z części włosów wyrobiono naczynia, by gospodarze zawsze wiedzieli, kto z nimi biesiaduje.

Wracając jednak do snu, dziewczyna pamiętała jeszcze dalszą część. Pamiętała, że postać poszła do najciemniejszej części lasu. Pamiętała, że rozmawiała z wampiryczną formą Elżbiety, choć nie mogła usłyszeć o czym. I wiedziała, że prócz ich matki, miała się tam zjawić sama Królowa Nocy. Najwyższa, wzbudzająca we wszystkich paraliżujący, czasem wręcz śmiertelny strach. Dziewczyna martwiła się, że gdy Królowa dosięgnie wysłannika niebios, zniszczy go.

— Nie zniszczyła cię — wydusiła z siebie. — Jakim cudem, cię nie ...