Zostań przy mnie (I) - Opowiadania Erotyczne

Zostań przy mnie (I)

... które miałam przed oczami znajdowałam się ja. Przytulałam się do Wiktora na sali bankietowej. Widać było, że zdjęcie zrobiono z ukrycia. Może powinnam się zastanawiać, kto mnie tak bardzo nienawidził. Jednak wtedy to nie miało znaczenia, bo cała prawda dotarła do mnie i przygniotła moje ciało jak stutonowy kamień. Odchyliłam głowę w tył i zaczęłam płakać.

Płacząc nad tymi, których tracimy, nie kierujemy się współczuciem, bo przecież wiemy, że oni nareszcie przestali cierpieć. A mimo to płaczemy. Płaczemy, bo zostajemy sami. Płaczemy z litości nad sobą.