Amen - Opowiadania Erotyczne

Amen

... siebie.

- To znaczy? – dziewczyna była lekko zdezorientowana.

- No w tej sytuacji wprowadzasz się do mnie. Ktoś musi się tobą zająć i tym kimś mam zamiar być ja. Liczę jednak, że potrwa to znacznie, znacznie dłużej – popatrzył na nią z uśmiechem.

Ucieszyła się, słysząc te słowa.

- Zgoda. Ale pamiętaj, sam tego chciałeś – zażartowała.

- I jeszcze coś. W Księdze Powtórzonego Prawa jest…

- No nie. Znowu zaczynasz? – Weronika spojrzała na niego z niedowierzaniem.

- Daj mi skończyć. W tej właśnie księdze jest taki zapis, że gdy mężczyzna zgwałci kobietę, to musi się z nią ożenić.

- Jeżeli chcesz teraz zaczynać dysputy o zasadności tych praw… - zaczynała być lekko poirytowana.

- Nie chcę – Michał cały czas się uśmiechał. – To prawo mi się nawet bardzo podoba.

Takich słów dziewczyna się nie spodziewała.

- Czy to znaczy, że przestałeś być ateistą? – nie wiedziała, do czego chłopak zmierza.

-Nie, nie – odpowiedział. – Co prawda odbyłem pewną rozmowę z tym na górze jak byłaś nieprzytomna, ale chodziło tam o coś zupełnie innego. A, i tak w ogóle to postanowiłem nie atakować już nigdy więcej waszej wiary i Kościoła, ale nie to chciałem powiedzieć. Otóż można by rzec, że w piątek wieczorem doszło do pewnego rodzaju gwałtu na twojej osobie.

-Że co? – teraz to już Weronika nawet nie próbowała zgadywać, o co mu może chodzić.

-No, uprawiałem z tobą seks bez twojej świadomej zgody. A więc według Biblii, czyli tego prawa, o którym ci powiedziałem, jestem zmuszony się z tobą ożenić. Co więcej, ofiara gwałtu nie ma w tej sprawie nic do gadania, zatem nie proszę cię o pozwolenie, po prostu oznajmiam pewne fakty. – spojrzał na nią wzrokiem, którego nie umiała odczytać.

Weronika nie była w stanie wydusić ani słowa. W głowie kołatała jej jedynie jedna myśl:

Czy on to mówił na poważnie?

Rozpierało ją jednak takie szczęście, że odpowiedziała tylko:

- Amen.

Po czym oboje wybuchnęli radosnym śmiechem.