Romans, a może coś więcej... (II) - Opowiadania Erotyczne

Romans, a może coś więcej... (II)

... nieobecność. Ten związek mnie zniszczył. Przed spotkaniem Adama, byłam spokojną, miłą, zawsze uśmiechniętą kobietą a później stałam się dosłownie wrakiem, to jego sprawowanie kontroli nade mną było straszne i chore, znosiłabym to dłużej gdyby nie fakt, że prawie siłą zmusił mnie do seksu, nie wiem, co by się stało gdyby nie zapukał wtedy jego kolega z pracy. Odeszłam od niego na dobre, choć on nigdy tego nie przyjął do wiadomości. Musiałam się wyprowadzić do Poznania skończyłam tam studia, a później pracowałam przez rok. Maciek z Anią kolejny raz pomogli mi się pozbierać po tym wszystkim. Obiecałam sobie, że już nigdy nikt mnie nie skrzywdzi i stałam się zimną i niedostępną kobietą.

Przeniosłam się do Warszawy na początku pracowałam w firmie razem z Agatą. Później postanowiliśmy, otworzyć swoje biuro rachunkowe, jak biuro zaczęło przynosić zyski, kupiłam mieszkanie pod Tobą. Gdy zaproponowałeś mi nasz układ pomyślałam, że to świetny pomysł, bo nigdy nie będziesz chciał nic więcej, a tu proszę.- Otarłam łzy

- Nie płacz, choć Cię przytulę.

Wtuliłam się w Gabriela, po czym mówiła dalej

- Boję się, że Cię zawiodę, że nie będę idealna dla Ciebie, nie umiem Ci powiedzieć na dzień dzisiejszy czy Cię kocham, ale bardzo chciałabym spróbować, ale musisz mi mówić, co będę robić źle, chce też żebyś zawsze był ze mną szczery i mówił mi o wszystkim, co Ci się nie podoba.

- Dobrze ja poczekam małymi krokami, ale do celu.

Od tej rozmowy minęły już 4 lata. Gabriel okazał się bardzo wyrozumiałym partnerem. Wzięliśmy ślub jakieś dwa lata temu, był to ślub jak z bajki i co najważniejsze był kościelny, bo jak się okazało Gabriel z Ewą wzięli tylko cywilny. Ewa była wściekła jak się dowiedziała o mnie i Gabrielu, ale po pewnym czasie pogodziła się z tym. Mamy wspaniały dom i śliczną córeczkę, która jest oczkiem w głowie Gabriela. Planujemy jeszcze jedno dziecko, a co dalej to czas pokaże...

KONIEC