Sigil (II). W poszukiwaniu drogi do… - Opowiadania Erotyczne

Sigil (II). W poszukiwaniu drogi do…

... kompletnym zadupiu, wyglądającym jak Warszawa sześć wieków temu z demonem i dwoma elfami. Mam założyć skórzaną zbroję i nie wrócę do domu szybko bo "sytuacja nieco się skomplikowała"! – Nieudolnie parodiuje szyderczym tonem basowy głos Berta, na co on reaguje nikłym uśmiechem – Może powiesz mi kurwa jeszcze, że pójdziemy zapolować na potwory, co?! Zajebiemy jakiegoś zmiennokształtnego albo wampira, tak dla fanu albo podtrzymania kondycji?! Kurwa mać! – Klnąc na czym świat stoi odwraca się nie czekając na ich reakcję, zabiera zbroję i kieruje się po schodach na górę.

Na pytające spojrzenie Kalvara Bert reaguje wzruszeniem ramion.

- Dokładnie tak jak przewidziałeś, przyjacielu – Stary elf uśmiecha się pod nosem – Jak ty znosisz te napady wściekłości? Zachowuje się jak kotka walcząca o młode.

- Opanowanie, Kalvarze, opanowanie – Bert spogląda bacznie przez szybę – Zauważyłeś, że drugi czy trzeci raz pod oknem przechodzi ten sam patrol straży?

- Tak, nie przejmuj się, to głupki. Nie zauważyliby smoka, gdyby wypaliłby im dupy swoim oddechem.

Hmm, całkiem niezła ta zbroja – Ania powoli zaczyna przekonywać się do stroju zakupionego przez siwego elfa – Cholera, nie wiedziałam, że mam taki świetny tyłek – Ogląda się w lustrze - A i cycki wyglądają rewelacyjnie. Stary zbok chyba celowo dobrał strój, żeby każdy strażnik ślinił się na mój widok. Bert będzie miał sporo roboty, żeby odgonić wszystkich absztyfikantów – uśmiecha się pod nosem wiążąc włosy w koński ogon, po ...

... czym otwiera drzwi i...

Łup!

Gwiazdy przed oczami.

- Na Silvanusa! – Głuchy jęk wydostaje się z ust Kadrila, po czym chłopak osuwa się na podłogę – Ale masz twardą głowę!

- Za to ty masz chyba czerep z betonu – Ania jęczy masując miejsce, którym zderzyła się z młodym elfem.

- Wszystko dobrze? – Kadril pierwszy dochodzi do siebie spogląda na nią i zamiera.

- Co jest? Co się stało? Leci mi krew?! Kadril? – Chłopak nie reaguje – Kadril do cholery!

- Yyyy...

- Kadril!

- Yyyy, wyglądasz pięknie...

- Jezu, nie mogę z wami. Jak każdy samiec. Zobaczy laskę w obcisłym stroju i od razu ma ciasno w gaciach. Idę na dół, a ty siedź tutaj i zjedź sobie na ręcznym. Niedaleko pada jabłko od jabłoni... – Zniesmaczona schodzi na dół, gdzie Kalvar i Bert na jej widok zamierają w bezruchu.

- Wy też?! Kadril to rozumiem, ale wy?! Stare zboki!

Na dziewięć piekieł ta mała przypomina mi... To... było tyle lat temu – Myśli w głowie Berta krążą jak szalone – Jest piękna, zuchwała i wygadana, tak samo jak...

- Bert, przeleciałeś miliony panienek, dziwię się, że jeszcze nie odpadł ci pindol od walenia tych wszystkich towarów i nawet ty nie jesteś w stanie się powstrzymać? – Anka śmieje się do rozpuku, ale widząc jego minę natychmiast staje się poważna – Bert, stało się coś? Bert?!

Zaniepokojony Kalvar natychmiast domyśla się, co chodzi po głowie przyjaciela.

- Chodź – bierze go za ramię – Pójdziemy po broń. A ty, młoda panno – odwraca się w jej stronę – nie ...