Niespodziewany gość - Opowiadania Erotyczne

Niespodziewany gość

... niepokoju na twarzy, spoglądając na usztywniacz.

- Na szczęście nie jest złamana – odpowiedziała z ulgą – ale o jakichkolwiek czynnościach z nią związanych mogę zapomnieć.

Nie zareagował, trawiąc ostatnie zdanie.

- Będzie ci ciężko prowadzić, a na pewno zmieniać biegi. Zawiozę cię do domu. – Podjął decyzję.

- Daj spokój, nie możesz mnie niańczyć – zaoponowała.

- Nikt nie mówi o niańczeniu, poza tym sam jakoś muszę wrócić do siebie, prawda?

- No tak – Całkowicie zapomniała o tym, że przyjechał z nią – No dobrze – Zgodziła się po chwili zawahania – ale zrobimy tak, że odwieziemy ciebie, a później dotelepię się jakoś do siebie.

- Okej, chodźmy – Otworzył przed nią drzwi do poczekalni i oboje ruszyli w kierunku wyjścia.

Śnieg sypał dość mocno, na drodze potworzyły się spore korki. Piątkowe popołudnie i przedświąteczny dzień to gwarancja zatorów drogowych.

- Michał – odezwał się niespodziewanie, bębniąc palcami w kierownicę. Radio grało cicho "Last Christmas".

- Słucham? – Wybudziła się z letargu.

- Jestem Michał – Odwrócił do niej głowę – tak mam na imię.

- Karolina – Uśmiechnęła się do niego.

- Pomyślałem, jeszcze o jednym – Patrzyła na niego pytająco – masz przygotowaną kolację wigilijną?

- Nie mam. – Zaskoczył ją – Dlaczego pytasz?

- Z ręką w tym stanie będziesz mogła co najwyżej zmyć naczynia. Jak poradzisz sobie w kuchni?

Faktycznie, nie wpadłam na to – Zafrasowała się w myślach, nie odpowiadając – mogłabym spróbować, ale boli ...

... tak, że nie będę w stanie utrzymać noża.

- Posłuchaj – Wydostali się z korka i wjechali na jego osiedle – nie chcę ci się narzucać, ale może – Spojrzał na nią z wahaniem – mógłbym ci pomóc?

- Pomóc?

- No, pomóc, z przyrządzeniem kolacji. – Dokończył, wypuszczając ze świstem powietrze.

- Nie mogę wymagać od ciebie, żebyś mi przygotowywał kolację wigilijną. Nie znasz mnie, a ja ciebie, poza tym masz... – urwała, przypominając sobie, że spędza Wigilię sam.

- Tak, spędzam sam. – Odparł, jakby czytając w jej myślach. – Chcę tylko pomóc. Nie wchodzę z butami do twojego domu, nie zamierzam wpraszać się. Po prostu chcę ci pomóc.

- Ale dlaczego? – Karolina wpatrywała się w niego przeciągle.

Wzruszył ramionami nie odpowiadając.

Zapadła cisza.

- W porządku – powiedziała po chwili – Skręć w Paca.

- Jaki numer? – Uśmiechnął się.

- Wiatraczna piętnaście, róg Paca i Wiatracznej.

- Mieszkasz blok ode mnie – Zatrzymał się przed wjazdem do garażu i otworzył pilotem bramę.

- Miejsce w garażu również numer piętnaście.

- A numer mieszkania? Też piętnaście?

- Nie – Zaśmiała się głośno – sześćdziesiąt dziewięć.

- Haha, to ci się trafiła liczba – Puścił do niej „oczko”, a Karolina zaczerwieniła się lekko. To pierwszy żart z seksualnym podtekstem, na jaki sobie pozwolił wobec niej.

Nie zabrzmiało wulgarnie ani niepotrzebnie. Było śmieszne.

Pierwszy raz od bardzo dawna czuła się swobodnie w towarzystwie mężczyzny.

- No dobrze. Mam dwie prośby – ...