Deszczowe przypadki - Opowiadania Erotyczne

Deszczowe przypadki

... się do siebie pobawić - poleciła im matka.

Chłopczyk wyglądał zupełnie jak mały Artur na fotografii z dzieciństwa. Znowu wzruszenie i łzy zalały mu oczy.

- Co panu jest, czy coś się stało panie doktorze.

- Nie, nic.

- Chciałam mamę zawieźć do szpitala, ale ona się uparła, że chce swoje ostatnie dni przeżyć z bliskimi ciesząc się ich szczęściem.

- Czy jest z nią aż tak źle?

- Niestety tak, odpowiedział Artur

- Jak ja mam być szczęśliwa, jak matka mnie opuszcza, a ojca nigdy nie znałam?

- Przed tygodniem mama wyznała mi, że ojciec nigdy nie wiedział o moim istnieniu, ale jak się dowie, to na pewno mnie pokocha, czy ona majaczy biorąc te silniejsze środki przeciwbólowe?

- Nie córeczko - nie zastanawiając się, co mówi odpowiedział Artur.

Spojrzała na niego z wielkim zdziwieniem,

- Czy to znaczy..., że pan...?

- Tak.

Usłyszeli głos dochodzący z pokoju Korneli. Poszli tam oboje.

- Już wiesz? Kornelia zapytała córkę.

- Tak - odpowiedziała

- Mój chłopcze, Basia jest moją córką przez tyle lat, a teraz jest też i twoją.

Wyczerpana rozmową, ale widać było, że bardzo szczęśliwa Kornelia znowu zamknęła oczy.

Oboje wyszli z pokoju Korneli.

- A dlaczego mama mówi ci chłopcze?

- Zawsze tak do mnie ...

... mówiła, bo gdy ją znałem, to byłem jeszcze wtedy piętnastoletnim chłopcem.

Zasypywany pytaniami Artur rozmawiał z córką. Zaciekawione dzieci, widząc, że mama tak długo rozmawia z tajemniczym gościem, znowu wbiegły do salonu i dziewczynka zapytała:

- Mamo, a kto to jest ten pan?

- To jest wasz dziadek, przywitajcie się - powiedziała

Nieufne powoli podeszły do Artura podając mu rękę.

- Zostańcie z dziadkiem, a ja idę zrobić kolację - i poszła do kuchni.

Chłopczyk starszy i śmielszy zbliżył się do Artura, a dziewczynka, bacznie przyglądała się nowemu dziadkowi i usiadła naprzeciw za stolikiem.

Po krótkiej chwili do pokoju wszedł mężczyzna, a dzieci z okrzykiem radości zawołały:

- Tato, tato dziadek do nas przyszedł.

Zdziwiony i zaskoczony jak wszyscy tego dnia, przywitał się i poszedł do kuchni.

Zrobiło się bardzo późno Artur chciał już pójść do domu, ale nie puścili go bez zjedzenia wspólnie z nimi kolacji.

Następnego dnia w południe do gabinetu wchodzi Wiktoria mówiąc:

- Dzwoniła jakaś kobieta, przedstawiła się, że jest twoją córką, powiedziała, że z mamą jest gorzej, czy to jakiś żart?

- Nie, to nie jest żart, wytłumaczę ci to później, odwołaj wszystkich dzisiejszych pacjentów. Powiedział Artur i wyszedł.