Kontener - Opowiadania Erotyczne

Kontener

... za zdejmowanie stanika, Oleg wykonał alarmujący gest. Położył ręce na moich ramionach.

- Co robisz? - spytał skonsternowanym tonem. - Chcesz się przebrać?

- Myślałam, że tęskniłeś za tym... - stwierdziłam z rozgoryczeniem.

- Musimy porozmawiać – mruknął.

Przysiadł na brzegu łóżka i poczekał aż zrobię to samo.

- Zdradziłem cię – rzucił sucho. - Spałem z inną kobietą.

Zwiesił głowę. Zacisnął palce na swoich udach. Wyglądał teraz jak wykolejeniec, oczekujący ostatecznego ciosu od losu.

Choć w pierwszym odruchu chciałam odpowiedzieć tym samym, ugryzłam się w język. Uznałam, że zdrada faceta i tak będzie uchodziła za mniej istotną od tej kobiecej.

- Czyżby koleżanka z pracy? - podpytywałam.

- Nie, gorzej...

- Zakonnica?

- Przestań żartować! - oburzył się, stając na równe nogi. - Co się z tobą stało? Nie poznaję cię.

Ale już po chwili zniżył głos:

- Byłem u prostytutki – wyjaśnił zawstydzonym tonem.

- Ty? - rzuciłam z kpiną w głosie.

- Coś mnie podkusiło... Tak wyszło, Katja. Straszliwie żałuję.

- To był tylko jeden raz?

- Dwa razy... - Jego głos zdjęła nerwowa chrypka.

- Czemu mi nie powiedziałeś wcześniej?

- Bałem się.

- Jak ona wyglądała?

- Czy to ma znaczenie? - zdziwił się, mimo pokutnej pozy.

- Odpowiedz – upomniałam go z naciskiem.

- Była tania, dużo starsza, brzydka... Nie podobała mi się.

- A jednak dokończyłeś sprawę, co?

- Tak... – Wyznanie przyprawiało go o niemal fizyczny ból.

- W jednym ...

... i drugim przypadku - drążyłam. - była to ta sama brzydka kobieta, która ci nie pasowała?

- Tak...

- A jednak nie zraziłeś się za pierwszym razem? Poszedłeś do niej po raz drugi?

- Tak... Przepraszam. Katja, skretyniałem do reszty.

Zrobiłam krótką pauzę. Z rozmysłem.

- Chyba ci nie wybaczę – stwierdziłam surowym głosem. - Na pewno nie, jeśli nie wyznasz całej prawdy.

- Przecież mówię! - jęknął błagalnie.

- W ogóle ci nie wierzę – syknęłam. - Nie rozumiem czemu miałbyś leźć do tej samej dziwki po raz drugi, jeśli za pierwszym razem poszło tak źle. Skoro już przyznajesz się do drugiego razu, musisz mieć na sumieniu o wiele więcej.

Próbował mnie przytulić, ale odsunęłam się na bok.

- Nie wiem co miałem w głowie, nie mam pojęcia, czemu tak robiłem... - wyjąkał.

- Po prostu powiedz.

- Byłem z nią prawie co weekend – wydukał z trudem. - Gardziłem sobą, było mi niedobrze od tego, a jednak chodziłem do niej bez przerwy. Uzależniłem się. Nie mogłem przestać.

- No proszę... - westchnęłam z triumfem. - I mówi to ktoś, kto nie potrafił napisać choćby jednego świńskiego słówka w esemesie.

Kilka miesięcy później żyliśmy ze sobą, jak małżeństwo, czyli dokładnie tak samo, jak przedtem.

Nudę codziennych rytuałów przyjmowałam jako dar od niebios. Krok po kroku udoskonalałam mieszkanie, w jakim zamierzałam umrzeć. Kupowałam drobne ozdoby, bibeloty, kwiatki doniczkowe, a zarazem planowałam przyszłe większe zakupy. Story, nowe kanapy, sprzęty kuchenne. ...