Moj Giovanni - Opowiadania Erotyczne

Moj Giovanni

... sobie z tego sprawy?Odwróciłem głowę. Twarz mnie paliła.- To nie twoja wina - powtórzyła Hella. - Nie pojmujesz tego? Nie mogłeś mu przecież zabronić zakochać się w tobie. Nie mogłeś go powstrzymać od zabójstwa tego wstrętnego człowieka.- Nic o tym nie wiesz - bąknąłem. - Nic o tym nie wiesz.- Wiem, co czujesz.- Nie wiesz, co ja czuję.- Dawidzie, nie rób przede mną uników. Proszę cię, nie rób uników. Pozwól sobie pomóc.- Hellu, kochanie. Wiem, że chciałabyś mi pomóc, ale musisz mieć trochę cierpliwości. Wszystko będzie w porządku.- Mówiłeś już tak wiele razy - stwierdziła zmęczona. Patrzyła bacznie na mnie przez chwilę, a potem spytała: - Nie uważasz, że powinniśmy wrócić do domu, Dawidzie?- Do domu? Po co?- A po co tu siedzimy? Jak długo chcesz jeszcze tu siedzieć i zamęczać się? Nic pytasz, co ja czuję w związku z tym? - Wstała i podeszła do mnie. - Proszę cię, ja chcę wrócić do domu. Chcę wyjść za mąż. Chcę mieć dzieci. Chcę, żebyśmy gdzieś zamieszkali, chcę ciebie. Dawidzie, po co marnować czas?Odsunąłem się od niej gwałtownie. Stała za moimi plecami nieruchomo.- O co chodzi, Dawidzie? Czego ty chcesz?- Nie wiem! Nie wiem!- Coś przede mną ukrywasz. Dlaczego nie mówisz prawdy? Chcę poznać prawdę!Odwróciłem się do niej.- Hellu, bądź cierpliwa, bądź cierpliwa choć przez jakiś czas.- Chcę być - wykrzyknęła - ale gdzie ty jesteś? Uciekasz gdzieś ode mnie i nie umiem cię odnaleźć. Gdybyś tylko pozwolił się dosięgnąć...Rozpłakała się. Trzymałem ją w ramionach i nie czułem ...

... nic. Całowałem jej słone łzy, szeptałem coś, nie wiem co. W chwilę później poczułem, że jej ciało napręża się, napręża, by zetknąć się z moim, i poczułem, że moje ciało się kurczy, oddala. Wiedziałem, że oto zacząłem długie spadanie. Gwałtownie odsunąłem się od niej, aż zachwiała się jak marionetka na sznurku.- Dawidzie, proszę cię, pozwól mi być kobietą. Jest mi obojętne, co ze mną zrobisz. Jest mi obojętne, czego zażądasz. Zapuszczę sobie włosy, przestanę palić, wyrzucę książki. - Spróbowała się uśmiechnąć, a mnie serce krwawiło z bólu. - Pozwól mi tylko być kobietą, weź mnie. To wszystko, czego pragnę. Wszystko! Reszta mnie nie obchodzi. - Przysunęła się do mnie bliżej. Stałem w bezruchu. Dotknęła mnie, uniosła głowę z rozpaczliwą i przejmująco wzruszającą ufnością. - Nie odtrącaj mnie, Dawidzie. Pozwól mi zostać z tobą.Pocałowała mnie, wpatrując się w moją twarz. Moje wargi były zimne. Nie czułem nic. Pocałowała mnie raz jeszcze, a ja przymknąłem oczy czując, że mocne łańcuchy wciągają mnie w ogień. Wydawało się, że moje ciało nie przebudzi się pod wpływem jej ciepła, jej natarczywości, jej rąk. A kiedy się na koniec przebudziło, ja je opuściłem. Z wysokości, gdzie powietrze wokół było zimniejsze niż lód, obserwowałem swoje ciało w ramionach obcej osoby.Tego samego wieczoru albo niedługo potem opuściłem śpiącą Hellę i wybrałem się samotnie do Nicei. Odwiedziłem wszystkie bary tego skrzącego się miasta i nad ranem, zaślepiony alkoholem i pożądaniem, wspiąłem się po schodach ...